Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część III - Piotr Balcerowicz

2016-09-07

Remedium na bolączki świata codziennego doświadczenia dopatrywano się przede wszystkim w samej jednostce: postulatem było wycofanie się z otaczającego świata do sfery wewnętrznej. Wolność należało uzyskać nie wskutek metamorfozy świata zewnętrznego lecz przez transformację wewnętrzną: zmianę własnej percepcji natury kosmosu i siebie. Na tym miał polegać radykalny przewrót – na wyjściu ze świata i jego zniewalających struktur. Symbolicznie określano owo wyjście ze świata, wiążące się także z porzuceniem ról społecznych i relacji rodzinnych, ‘wyruszeniem’). W praktyce oznaczało to przyłączenie się do jakiejś mniej lub bardziej sformalizowanej wspólnoty (sangha) skupionej wokół pewnych ideałów i mistrza je nauczającego.

Piotr Balcerowicz

Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część trzecia: szkoły niebramińskie - adżiwikizm i dżinizm

Rok wydania: 2016

Wydawnictwo Dialog

Przeczytaj fragment Klasyczne szkoły niebramińskie

Nakładem Wydawnictwa Dialog ukazała się uprzednio Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część pierwsza: początki, nurty analityczne i filozofia przyrody

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!