Antoni Libera: Glosa o Conradzie

Conrada nie ma potrzeby reklamować, bo to jeden z najwybitniejszych pisarzy minionego wieku. Warto może jednak przypomnieć, że właśnie za takiego uważał go Tomasz Mann. W każdym razie, gdy proszony bywał o wskazanie „numeru 1” współczesnej literatury (czyli przełomu XIX i XX wieku), wymieniał właśnie Conrada. Niektórzy podchodzili wprawdzie do z tej deklaracji z pewną rezerwą, bo uważali, że Mann traktując za najważniejszego samego siebie, rekomendował Conrada z dozą życzliwej ironii. Niemniej, jeśli nawet był w tym element gry, to jednak jej wydźwięk i tak jest znaczący i pozytywny.

„Warszawski Festiwal Conradowski” uważam za bardzo ważną formę uczenia rocznicy urodziny pisarza

Oczywiście co innego reklamowanie, a co innego organizacja takich lub innych imprez intelektualnych mających na celu ciągłe przypominanie i rozważanie dzieł Conrada. To zawsze jest potrzebne i pożyteczne. Na tym polega żywotność i ciągłość kultury.

Dla polskiej kultury jest rzeczą nie do przecenienia, że – obok Jana Potockiego, autora Pamiętnika znalezionego w Saragossie napisanego po francusku – istnieje inny pisarz pochodzący z Polski, który opuszczając kraj w wieku 17 lat nie znał angielskiego, a jednak do tego stopnia go opanował, że stał się nie tylko jednym z klasyków literatury brytyjskiej, ale wzorem angielskiego stylisty.

Organizowany przez Teologię Polityczną cykl spotkań wokół osoby i twórczości Conrada pod nazwą „Warszawski Festiwal Conradowski”, w którym miałem przyjemność wziąć udział, uważam za bardzo ważną formą uczczenia 160. rocznicy urodzin tego wspaniałego pisarza.

Antoni Libera uczestniczył w debacie poprzedzającej film „Tajny Agent”

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych 52 numerów TPCT w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!