Do poprawnego działania strony wymagana jest włączona obsługa JavaScript

Wykłady o humanizmie – Juliusz Domański

Wykłady o humanizmie – Juliusz Domański

Staraniem Fundacji Augusta hr. Cieszkowskiego w Bibliotece kwartalnika „Kronos” ukazała się książka jednego z nestorów polskiej filozofii – profesora Juliusza Domańskiego, zatytułowana „Wykłady o humanizmie”. Ogromnym walorem tomu, liczącego grubo ponad osiemset stron, jest zarówno klarowna konstrukcja całości, jak też niemal 200-stronicowy aneks z oryginalnymi cytatami w językach – łacińskim i greckim.

Tytuł: „Wykłady o humanizmie”
Autor: Juliusz Domański
Wydawca: Fundacja Augusta hr. Cieszkowskiego – Biblioteka kwartalnika „Kronos”
ISBN: 978-83-657-8740-8
Oprawa: twarda
Rok wydania 2020
Liczba stron: 856

Tom został podzielony na pięć głównych części, które zatytułowano: 
➤ Starożytne przesłanki pojęcia humanizmu;
➤ Starożytność chrześcijańska i twórcy średniowiecza;
➤ Scholastyka i późne średniowiecze;
➤ Humanizm włoski XV wieku;
➤ Erazm i humanizm. 
Do każdego z rozdziałów Autor opracował zestaw oryginalnych tekstów łacińskich i greckich, które zamieszczono w drugiej części książki. Tom opatrzono również bibliografią oraz trzema pomocnymi indeksami – osób, pojęć filozoficznych oraz wybranych pojęć i słów greckich.

Opis wydawcy:
Nazwę i pojęcie humanizmu konstytuują dwa dość luźno i zarazem w sposób nieprosty zestrojone ze sobą składniki. Jeden jest filozoficzny i można go opisać jako wyróżnienie z całej reszty bytów i zarazem wysokie wartościowanie człowieka. Drugi odsyła do pewnego szczególnego typu kultury umysłowej i artystycznej, w którym najważniejsze miejsce zajmuje rozumne i kunsztowne, artystycznie wypielęgnowane słowo. Idzie właśnie o słowo nie tylko rozumne, ale też kunsztowne, tzn. skłonne zarówno bawić, jak i poruszać, budzić reakcje estetyczne i emocjonalne. Jeżeli najsprawniejszym narzędziem słowa rozumnego jest logika, to rozumnego i zarazem kunsztownego – retoryka i poezja. Jednoczy oba te składniki, obie te strony tego samego rozumnego słowa, przekonanie, że zdolne są umacniać i rozwijać w człowieku cechy, dla których on na owo wyróżnienie i wartościowanie szczególnie zasługuje, że je wspierają i zarazem wartość człowieka samego podnoszą. W tak ogólnej płaszczyźnie oba te składniki pozostają ze sobą w idealnej harmonii.

O Autorze:
Prof. Juliusz Domański (ur. 1927 r.) – filolog klasyczny ze specjalizacją neolatynistyczną, emerytowany profesor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN i Instytutu Filologii Klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, członek-korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Polskiego Towarzystwa Filologicznego, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, International Society for the History of Rhetoric, członek Rady Programowej „Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej”. W 2007 otrzymał Nagrodę im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego KUL za rok 2006, za całokształt dorobku naukowego w duchu humanizmu chrześcijańskiego.

Spis treści


Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych 52 numerów TPCT w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!

Wpłać darowiznę
100 zł
Wpłać darowiznę
500 zł
Wpłać darowiznę
1000 zł
Wpłać darowiznę

Newsletter

Jeśli chcesz otrzymywać informacje o nowościach, aktualnych promocjach
oraz inne istotne wiadomości z życia Teologii Politycznej - dodaj swój adres e-mail.