Do poprawnego działania strony wymagana jest włączona obsługa JavaScript

Sentencje - Izydor z Sewilii

Sentencje, których pierwszy polski przekład proponujemy czytelnikowi, to najważniejsze po Etymologiach dzieło Izydora z Sewilli (ok. 560-636), a zarazem jedno z najbardziej znanych dzieł łacińskiego średniowiecza.

Sentencje, których pierwszy polski przekład proponujemy czytelnikowi, to najważniejsze po Etymologiach dzieło Izydora z Sewilli (ok. 560-636), a zarazem jedno z najbardziej znanych dzieł łacińskiego średniowiecza.

 

 

 

Sentencje

Izydor z Sewilli

wydawca: Wydawnictwo WAM

ilość stron: 236

 

 

Wprowadzenie

Tatiana Krynicka


Sentencje, których pierwszy polski przekład proponujemy czytelnikowi, to najważniejsze po Etymologiach dzieło Izydora z Sewilli (ok. 560-636), a zarazem jedno z najbardziej znanych dzieł łacińskiego średniowiecza. Do naszych dni zachowało się ponad 500 pochodzących z okresu od VIII do XV wieku rękopisów, zawierających tekst traktatu. Liczba ta, jak również wpływ, który Sentencje wywarły na wielu późniejszych autorów, teologów i prawodawców, wśród których możemy wymienić Piotra Lombarda oraz zwanego „wizygockim Justynianem” króla Recceswinta, dobitnie świadczą o tym, jak chętnie były czytane, cytowane i naśladowane, jak wielkim szacunkiem je darzono.


Autorstwo dzieła nigdy nie było przedmiotem sporów badaczy. Sam biskup Sewilli dwukrotnie podaje w nim czytelnikowi swoje imię (II 16, 4b; III 1, 1b). Ponadto pod tym właśnie tytułem – Sententiae – serdeczny przyjaciel i admirator talentu Izydora, Braulion z Saragossy (zm. 651), wymienia je w swojej Renotatio, czyli Wykazie pism Sewilczyka (PL 81, 15-16). Zauważmy, że tak tytułują je również inni współcześni czy bliscy czasowo Izydorowi autorzy: Ildefons z Toledo (zm. 667), Tajon z Saragossy (zm. 683), uczestnicy VIII Synodu Narodowego w Toledo (653), anonimowi twórcy wyciągów żyjący w VIII i IX wieku. Fakt ten ma decydujące znaczenie dla ustalenia tytułu dzieła, gdyż inna jego nazwa, nawiązująca do początkowych słów pierwszego rozdziału: De summo bono, występuje w niektórych rękopisach, które powstały w późniejszym okresie.

 

przeczytaj cały wstęp, fragment książki oraz przejrzyj jej spis treści


Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych 52 numerów TPCT w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!

Wydaj z nami

Zostań wydawcą zbioru ks. Janusza St. Pasierba „Kult i kultura”
Wesprzyj wydanie niezwykłego zbioru ks. Pasierba
Brakuje
Wpłać darowiznę
100 zł
Wpłać darowiznę
500 zł
Wpłać darowiznę
1000 zł
Wpłać darowiznę

Newsletter

Jeśli chcesz otrzymywać informacje o nowościach, aktualnych promocjach
oraz inne istotne wiadomości z życia Teologii Politycznej - dodaj swój adres e-mail.