[RELACJA + ZDJĘCIA] Konferencja: Miłosierdzie Boże w teologicznej refleksji i praktyce

Konferencję otworzył ojciec Thomas Joseph White OP, rektor Papieskiego Uniwersytetu Angelicum, który przypomniał myśl św. Tomasza: „miłosierdzie Boże obecne jest w całym bożym stworzeniu i kieruje stworzenia ku bożej miłości”. „Ponieważ człowiek nie jest idealny, to niezależnie od zabiegów ludzkich instytucji, starających się zaprowadzić sprawiedliwość, nie może być życia ludzkiego bez miłosierdzia” – kontynuował. Zwrócił również uwagę słuchaczy na fakt, iż nauczanie św. siostry Faustyny zazwyczaj poddawane jest analizie wyłącznie w sferze religijnej, podczas gdy w równej mierze zasługuje na analizę stricte filozoficzną.

Następnie głos zabrał dr Dariusz Karłowicz, dyrektor programowy Instytutu Kultury św. Jana Pawła II i prezes Fundacji Świętego Mikołaja. „Celem naszej konferencji będzie odkrycie na nowo filozoficznej refleksji nad życiem i nauczaniem św. Faustyny” – kontynuował wypowiedź ojca White’a. Podkreślając znaczenie tego nauczania wyraził przekonanie, że „ktoś, kto za 200 lat pisać będzie historię Kościoła, okres zmiany milenium będzie mógł wskazać jako erę Bożego Miłosierdzia.

Jako pierwszy z prelegentów głos zabrał o. prof. Michał Paluch OP. Swoje wystąpienie rozpoczął od zwrócenia uwagi na niezwykły sposób, w jaki splotły się religijne i życiowe drogi św. Jana Pawła II i św. siostry Faustyny, a także na ogromny wpływ, jaki św. siostra Faustyna miała na nauczanie papieża: „Chociaż w Dives in misericordia jej imię w ogóle nie pada, to przyznawał później, że miała na niego duży wpływ w czasie, gdy pisał tę encyklikę” – powiedział. Następnie ojciec Paluch OP przybliżył słuchaczom historię nauczania Kościoła o Bożym Miłosierdziu, a także wyjaśnił znaczenie samego pojęcia. Korzystając z nauki św. Tomasza dowodził również zgodności miłosierdzia i sprawiedliwości: „Boże miłosierdzie nie jest równoznaczne z naszym. Według Tomasza, miłosierdzie stanowi część dzieła stworzenia (Bóg nie musiał bowiem niczego tworzyć, a jednak zrobił to). Natomiast sprawiedliwość pojawiła się dopiero, gdy pojawiła się konieczność obrony stworzonego porządku. Dlatego też Bóg, w odróżnieniu od nas niepodlegający żadnemu wyższemu porządkowi, może darować karę za każdą winę, pozostając w zgodzie ze sprawiedliwością”. Na koniec poruszył aspekt chrystologiczny Bożego Miłosierdzia: „Nie istnieje teologia miłosierdzia bez chrystologii, ani chrystologia bez teologii miłosierdzia. Boże Miłosierdzie znalazło swoje idealne odzwierciedlenie i spełnienie w śmierci Chrystusa na krzyżu” – spuentował.

Następnie głos zabrała dr Izabela Rutkowska, która przybliżyła słuchaczom historię życia i nauczania św. siostry Faustyny. Zwróciła uwagę na niezwykłe podobieństwo między mistycznymi doświadczeniami Faustyny oraz innych mistyków: św. Hildegardy z Bingen i św. Jana od Krzyża. Opowiedziała również o okolicznościach powstania i o niemal cudownym ocaleniu „Dzienniczka” oraz wizerunku Chrystusa Miłosiernego podczas II Wojny Światowej i przez długi czas, gdy „Dzienniczek” nie był dopuszczony przez Kościół do druku, a publiczny kult wizerunku był zakazany. „Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym” – spuentowała swoje wystąpienie wersetem psalmu.

Po przerwie, część konferencji dotyczącą uczynków miłosierdzia rozpoczął Alistair Dutton, sekretarz generalny Caritas Internationalis, który przywołał fragmenty Biblii, w których ukazane jest znaczenie miłosierdzia względem bliźnich dla pełni życia chrześcijańskiego. „Caritas jako organizacja jest częścią urzeczywistnienia przez Kościół chrześcijańskiej miłości caritas (...) Miłosierdzie jest manifestem miłości skierowanym ku potrzebującym” – powiedział.

Następnie głos zabrał dr Massimiliano Signifredi, który opowiadał o działalności Wspólnoty Sant’Egidio oraz o związku działań humanitarnych i zabiegów dyplomatycznych na rzecz pokoju z życiem duchowym. „Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie nie mówi nam kim jest potrzebujący. Tak naprawdę ma on wiele twarzy. W Sant’Egidio od początku wierzyliśmy, że aby zmienić świat, należy zacząć od własnego serca – kiedy prowadzimy działania pokojowe za granicą, w naszym Kościele modlimy się o pokój”.

Na końcu głos zabrała siostra Michaela Rak, założycielka hospicjów w Wilnie i Gorzowie Wielkopolskim. „W głębi serca noszę słowa, które Jezus skierował do siostry Faustyny: Podaję ludziom ostatnią deskę ratunku, to jest moje miłosierdzie. Deska ratunku – czyli ktoś tonie. Dzisiejszy świat tonie w egoizmie, niewierze zagubieniu… Musimy zobaczyć drugiego człowieka i zatrzymać się przy nim, wejść w czyn aby go wydźwignąć”.

Nagranie konferencji dostępne jest zarówno na kanale YouTube Angelicum jak i Teologii Politycznej.

***

Instytut Kultury św. Jana Pawła II jest interdyscyplinarną instytucją naukowo-dydaktyczną powołaną na tej uczelni w Rzymie 18 maja 2020 r. w setną rocznicę urodzin Jana Pawła II. Misją Instytutu jest refleksja nad najważniejszymi problemami współczesnego Kościoła i świata inspirowana życiem i myślą św. Jana Pawła II. Celem Instytutu jest więc nie tylko badanie dorobku Wielkiego Papieża, ale również myślenie wraz z nim o najważniejszych sprawach kultury duchowej, a więc np. solidarności, miłosierdziu, sztuce chrześcijańskiej, miejscu Kościoła we współczesnym świecie czy kryzysie duchowym Europy.

Instytut jest współprowadzony przez Fundację Świętego Mikołaja (wydawcę Teologii Politycznej) i w całości finansowany przez prywatnych darczyńców z Polski.

Zapraszamy serdecznie do ich grona! >> https://teologiapolityczna.pl/jp2