Muzyka Charpentiera to kwintesencja stylu barokowego, z jej blaskiem i wyszukaniem, kunsztownym opracowywaniem każdego wersetu tekstu w innej technice, a zarazem kunsztownym połączeniem sacrum i profanum, włączeniem świeckich technik kompozytorskich do muzyki sakralnej
Muzyka Charpentiera to kwintesencja stylu barokowego, z jej blaskiem i wyszukaniem, kunsztownym opracowywaniem każdego wersetu tekstu w innej technice, a zarazem kunsztownym połączeniem sacrum i profanum, włączeniem świeckich technik kompozytorskich do muzyki sakralnej - przeczytaj inaugurujący tekst działu „Perły muzyki dawnej” Antoniny Karpowicz-Zbińkowskiej
Cykl „Perły muzyki dawnej” rozpoczynam od polecenia historycznego już nagrania sławnego Te Deum Marc-Antoine’a Charpentiera, kompozytora na nowo odkrytego w latach 80’ ubiegłego wieku.
Marc-Antoine Charpentier (1643-1704) to jeden z najsłynniejszych kompozytorów francuskiego baroku, uczeń samego Giacomo Carissimiego (Carissimi zaś był uczniem Monteverdiego, Charpentier jest więc w jakimś sensie spadkobiercą i „duchowym wnukiem” samego Monteverdiego), na dworze Ludwika XIV rywalizował z innym słynnym kompozytorem swoich czasów – Jean-Baptiste’em Lullym, w końcu został mianowany maître de musique w Sainte Chapelle (Kaplicy Św. Ludwika), gdzie aż do śmierci zajmował się komponowaniem głównie muzyki sakralnej.
Nagranie dokonane w 1989 r. przez zespół Les Arts Florissants pod dyrekcją Williama Christiego, pioniera w dziedzinie odkrywania i interpretowania muzyki barokowej, zwłaszcza francuskiej (to on dyktował niepodzielnie styl wykonawczy tej muzyki przez co najmniej dwie dekady) pozostaje do dziś niedościgłym wzorcem.
Na płycie tej oprócz Te Deum - najsławniejszego obecnie dzieła Charpentiera, znajduje się też msza na Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny – Missa Assumpta est Maria oraz Litania loretańska - Litanies de la Vierge. Muzyka Charpentiera to kwintesencja stylu barokowego, z jej blaskiem i wyszukaniem, kunsztownym opracowywaniem każdego wersetu tekstu w innej technice, a zarazem kunsztownym połączeniem sacrum i profanum, włączeniem świeckich technik kompozytorskich do muzyki sakralnej.
Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!