Spotkanie z Jackiem Salijem OP na Targach Wydawców Katolickich

Kiedy: 25 września (sobota)
Godz. 12:00
Gdzie: Namiot B // Arkady Kubickiego // Zamek Królewski w Warszawie
Rozmowę poprowadzą redaktorzy Teologii Politycznej – Małgorzata Czajkowska i Mikołaj Marczak.

Dołącz do wydarzenia na Facebooku

Po spotkaniu zapraszamy również na stoisko Teologii Politycznej – nr 38

_______________

Punktem wyjścia do rozmowy będzie II tom z serii „Dzieł wybranych” Ojca Jacka Salija OP, które  od roku publikowane są przez wydawnictwo Teologii Politycznej. Po inauguracyjnym tomie o Św. Augustynie niedawno ukazała się kolejna z serii publikacja – tym razem  poświęcona Św. Tomaszowi z Akwinu. Większość zawartych w niej tekstów skupia się na teologii Doktora Anielskiego, w pozostałych, jego myśl teologiczna przywoływana jest pośrednio, ale jako integralna i istotna część omawianych tematów. – Odniesienia ojca Jacka [Salija] do Augustyna i Tomasza wykraczają poza zwyczajną naukowo-duszpasterską badawczo-inspiracyjną analizę ich pism. To relacja bardzo osobista. Salij bowiem inspiruje się nie tylko ciężarem i stylem ich myślenia, ale także kształtem świętości ich życia – czytamy we wstępie do „Dzieł zebranych” napisanym przez ks. prof. Jerzego Szymika.

_______________

Seria „Dzieła zebrane” o Jacka Salija OP  ukazuje się od 2020 roku. Docelowo ma liczyć sześć tomów. „Zostały tu zebrane – pisze autor wstępu – jego książki i artykuły według klucza: Augustyn – Tomasz – Dogma – Ecclesia – Polonia – Ethos. Decor ordinis, piękno porządku – tym pojęciem Tomasz z Akwinu w Contra gentiles nazwał tę właściwość rzeczy stworzonych, w której Bóg udziela im podobieństwa do samego siebie. Tym, co porządkuje ku pięknu owych sześć tomów, to sensus catholicus i sensus Ecclesiae ich autora” .

________________

Jacek Salij OP urodził się 19 sierpnia 1942 r. w Budach, w powiecie Dubno na Wołyniu. Był drugim dzieckiem Józefa i Agnieszki z domu Ostolskiej. Miał starszą siostrę (zmarła w dzieciństwie), młodszych trzech braci i sześć sióstr. Na chrzcie otrzymał imię Eugeniusz, w zakonie – Jacek. Po zawierusze wojennej Salijowie osiedli w Piławie Dolnej pod Dzierżoniowem na Dolnym Śląsku. Do dominikanów wstąpił Eugeniusz zaraz po maturze, w 1960 r. Studiował w Warszawie i Krakowie w dominikańskim Kolegium Filozoficzno-Teologicznym, gdzie uczył się dogmatyki od Romualda Kosteckiego OP oraz Ireneusza Łuczyńskiego OP, a rozprawę magisterską (Miejsce mszy świętej w święceniu niedzieli) napisał pod kierunkiem Eugeniusza Gawła OP. Śluby wieczyste złożył 29 listopada 1964 r. a święcenia kapłańskie przyjął 25 grudnia 1966 r. W latach 1968–1970 kontynuował studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie pod kierunkiem Henryka Bogackiego SJ (promotor rozprawy licencjackiej i doktorskiej) oraz ks. Ignacego Różyckiego. Doktorat (Modlitwa za świętych w liturgii rzymskiej) obronił w 1971 r. Od 1970 r. pracował jako asystent w Katedrze Historii Dogmatów ATK, po doktoracie jako adiunkt. Od 1979 r. – roku habilitacji: Główne kontrowersje teologiczne wokół komunii niemowląt – był adiunktem, a od 1989 r. docentem Katedry Teologii Dogmatycznej ATK. W 1990 r. został profesorem nadzwyczajnym, w 1996 r. kierownikiem Katedry Teologii Dogmatycznej (od 1999 r. już w ramach Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego). W 2000 r. otrzymał tytuł naukowy profesora.

Rozległa i owocna od dziesięcioleci była i jest pozanaukowa działalność Ojca Profesora: duszpasterska, publicystyczna, kulturowa, społeczna. Był duszpasterzem Sekcji Kultury warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej (1971–1983), wieloletnim stałym współpracownikiem miesięcznika „W drodze” (od 1973 r.), jednym z założycieli ruchu „Gaudium Vitae” (w 1979 r.), duszpasterzem solidarnościowych środowisk nauczycielskich (od 1982 r.), konsultorem Komisji Nauki Wiary Episkopatu Polski. Od 1971 r. jest członkiem polskiego Towarzystwa Teologów Dogmatyków (długi czas funkcjonującego jako Sekcja Dogmatyczna Teologów Polskich) i licznych innych towarzystw, komitetów i organizacji naukowych. Angażował się w działalność antyreżimową w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, m.in. jako sygnatariusz Listu 59 wyraził sprzeciw wobec planowanych zmian w Konstytucji PRL (1975), publikował w niezależnych pismach („Zapis”, „Aneks” i innych), działał w podziemnej Radzie Edukacji Narodowej (1982–1989). Z tej racji był szykanowany, odmawiano mu przez dekadę docentury, wydania paszportu. Wszedł w skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Narodu Polskiego (od 1992 r.) oraz PEN Clubu (od 1989 r.). Był wielokrotnie nagradzany, otrzymał prestiżowe odznaczenia. Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 3 maja 2007 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a 11 listopada 2017 otrzymał od Prezydenta RP Andrzeja Dudy Krzyż Wielki tego orderu. W 2018 r. został wyróżniony Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. W 1998 r. otrzymał nagrodę fundacji Polcul. W 2004 r. został laureatem Feniksa, nagrody przyznawanej przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich.

Ale najbardziej imponujący jest jego dorobek pisarski. Jest bowiem Salij autorem kilkudziesięciu książek, kilkuset artykułów naukowych, a łącznie z pisarstwem popularyzującym teologię i publicystyką tytuły jego prac idą w tysiące. Od prawie pół wieku (a na pewno od 1973 r., czyli od początku rubryki „Szukającym drogi” miesięcznika „W drodze”) jest jednym z najpoczytniejszych teologów polskich, o ogromnym wpływie na przynajmniej trzy pokolenia czytelników i teologiczno-duszpasterskich uczniów. To tu właśnie, w obfitości i jakości pisarskiego dorobku, ma swoje źródło idea – a tą księgą zaczyna się jej realizacja – wydania jego dzieł zbiorowych. Niniejszy wstęp jest pomyślany skromnie: nie tyle jako próba opisu, analizy czy interpretacji dorobku Profesora (to zadanie dla zastępów badaczy), co raczej wprowadzenie do lektury pism ojca Salija, gorąca do niej zachęta, jakiś pierwszy, otwierający wejście w świat Salijowej teologii flesz. Interesować nas tu będą wstępne rozpoznania, proste wskazówki dotyczące metody charakterystycznej dla umieszczonych w tych tomach tekstów, preferencji badawczych, głównych merytorycznych akcentów i pasm zainteresowań Autora. Głównie teologa (pamiętajmy o tym podczas lektury), profesora teologii dogmatycznej, wieloletniego pracownika i kierownika katedr Historii Dogmatów i Teologii Dogmatycznej. Dogmatyka to treściowy punkt ciężkości i złota nić każdej właściwie refleksji i tezy ojca Jacka Salija.

(Ze wstępu autorstwa ks. Jerzego Szymika)

Kup książkę o. Jacka Salija OP Święty Tomasz z Akwinu

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!