Prof. Tomasz Grzegorz Grosse: w polityce zagranicznej trzeba wzmocnić cele geo-ekonomiczne

1.Jakie według Pana istniały zasadnicze priorytety polskiej racji stanu w dotychczasowej polityce zagranicznej III RP?

W ostatnich latach dominowały trzy priorytety :

1. bliski sojusz z USA,

2. rozwój integracji europejskiej, a także bliski sojusz z Niemcami w polityce europejskiej 2007-2015,

3. budowanie polityki wschodniej w duchu Giedroycia, a więc wzmacnianie związków państw-sąsiadów z terenu byłego ZSRR z Polską, UE i Zachodem, przy jednoczesnym osłabianiu geopolitycznym Rosji.

2. Jakie są najważniejsze, najbardziej strategiczne elementy polskiej racji stanu w obecnej i przyszłej polityce zagranicznej? Które z nich powinny stać się częścią wspólnego konsensu sił politycznych i zostać wyłączone z bieżącego sporu?

Do takich wyzwań, w stosunku do których elity polityczne powinny wypracować konsensus należy zaliczyć:

-  trwały pokój na Ukrainie i trwałe rozwiązanie kryzysu między Rosją a Zachodem,

- uczynienie celów geo-ekonomicznych, jako najważniejszych celów w polityce zagranicznej.

Oznacza to przede wszystkim prowadzenie takiej polityki, która będzie gwarantowała pomyślny rozwój gospodarczy kraju, a zwłaszcza stabilny rozwój relacji ekonomicznych jednocześnie z rynkami wschodnimi (obszar Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej, Chiny) oraz zachodnimi (na rynku wewnętrznym UE).  

- pogłębienie instytucjonalnej współpracy w ramach Europy Środkowej.

3. Jakie są największe zagrożenia dla polskiego interesu narodowego w obecnym układzie geopolitycznym?

Uznaję, że do największych zagrożeń należy zaliczyć:

1. wojna Zachodu (USA i jego sojuszników) z Rosją.

2. narastanie kryzysu migracyjnego i terroryzmu w Europie.

3. pogłębienie procesów dezintegracyjnych w UE, w tym również hegemonicznej roli Niemiec w tej organizacji.

4. Jak powinny wyglądać Pana zdaniem główne elementy polskiej strategii względem: USA, UE, Rosji, Niemiec, Europy Środkowej, innych krajów wskazanych przez Pana?

Polityka zagraniczna wobec tych wszystkich kierunków powinna bazować na następujących założeniach strategicznych:

1) wzmacnianie bieguna geopolitycznego w Europie Środkowej poprzez stopniową instytucjonalizację Grupy Wyszehradzkiej i innych form współdziałania w regionie.

2) Utrzymywanie równej relacji geopolitycznej z czterema najważniejszymi mocarstwami regionalnymi i światowymi: USA, Niemcami, Rosją i Chinami.

3) Powstrzymanie procesów dezintegracyjnych w Europie, w tym również zrównoważenie rosnącej pozycji geopolitycznej Niemiec w UE. 

5. Polska za 10 lat. Jak Pana zdaniem będzie wyglądała geostrategiczna pozycja Polski – i dlaczego?

Istnieje  wiele możliwych scenariuszy. Ale bardzo prawdopodobne w obecnej dynamice w polityce światowej są następujące tendencje kierunkowe:

1. Kooperacja w ramach Europy Środkowej się stopniowo pogłębi.

2. Polska będzie zepchnięta do drugiego kręgu integracyjnego w UE, a być może nawet odłączy się (wyjdzie lub zostanie „wypchnięta”) z UE.

3. Relacje z USA i Niemcami zostaną ochłodzone, a Polska będzie nieco bardziej intensywnie niż przez ostatnie ćwierć wieku współpracować z Rosją i Chinami.

Prof. Tomasz Grzegorz Grosse

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!