Prezentujemy pierwszą książkę z serii "Teologii Politycznej" pióra jednego z największych myślicieli XX wieku , Erica Voegelina.
Wstęp: prof. Ryszard Legutko
Tłumaczenie: Alicja Legutko-Dybowska
ss: 440
Nakład wyczerpany.
Dla wybitnego znawcy Platona, jakim jest Eric Voegelin, platońska wizja wiążąca politykę z noetyczną mądrością stanowi centralny element helleńskiego porządku cywilizacyjnego. Dana duchowi greckiemu, stała się nieśmiertelnym przesłaniem, obecnym na firmamencie każdej wielkiej polityki. Dzieło Voegelina zaprasza nas do wstąpienia w przestrzeń platońskiej transcendencji. To zachęta do wspólnego myślenia o sposobach formowania zarówno prawdziwej sztuki polityki, jak i paidei – które, wbrew swoim wrogom, należą do istoty naszej tożsamości i winny być zawsze rozważane.
prof. Maria Dzielska
Spór między platonikami i antyplatonikami stanowił jeden z bardziej istotnych sporów w filozofii XX wieku. Platonikami, twórcami nowych interpretacji Platona, byli w tymczasie między inny mi neokantyści, filozofowie ducha, filozofowie dialogu, fenomenolodzy, hermeneuci. Podczas gdy Hermann Cohen odkrył Platona matematyka, Paul Natorp idealistę, Hans-Georg Gadamer filozofa dialogu a Jan Patočka filozofa ducha, Eric Voegelin wprowadził na scenę współczesnej myśli Platona polityka. I tak jak oni tropili platońskie idee, mądrość, autorytet i ład prawa w nauce, moralności czy życiu duchowym, tak Voegelin odkrył je jako wzorce helleńskiej cywilizacji. Filozofia Platona jest nieśmiertelna, dlatego są to także wzorce dla całej ludzkości.
prof. Tadeusz Gadacz O Ericu Voegelinie polski czytelnik usłyszał po raz pierwszy w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku na fali zainteresowań myślą konserwatywną; fala ta ogarnęła wówczas sporą część polskiej inteligencji szukającej kontrpropozycji dla tradycji socjalistycznej. Istotnie, wiele monografii dwudziestowiecznej myśli konserwatywnej wymieniało i nadal wymienia Voegelina jako wybitnego przedstawiciel tego nurtu. Taka charakterystyka w odniesieniu do Voegelina, podobnie jak do Leo Straussa, innego autora odkrywanego przez Polaków w tamtych czasach, jest jednak zbyt jednostronna. Zwykle zresztą ci dwaj autorzy, obaj pochodzący z Niemiec i obaj zdobywający sławę w Stanach Zjednoczonych jako profesorowie amerykańskich uniwersytetów, bywali wymieniani jednym tchem.
Proszę pamiętać, że Teologia Polityczna jest inicjatywą finansowaną przez jej czytelników i sympatyków. Jeśli chcą Państwo wspierać codzienne funkcjonowanie redakcji „Teologii Politycznej Co Tydzień”, nasze spotkania, wydarzenia i projekty, prosimy o włączenie się w ZBIÓRKĘ.
Każda darowizna to nie tylko ważna pomoc w naszych wyzwaniach, ale również bezcenny wyraz wsparcia dla tego co robimy. Czy możemy liczyć na Państwa pomoc?
(1901-1985) – jeden z najwybitniejszych filozofów polityki XX wieku, autor książek z pogranicza filozofii, religii oraz historii idei. Po Anschlussie Austrii wyemigrował z Wiednia do Anglii, potem do Stanów Zjednoczonych, wiążąc się z ośrodkami uniwersyteckimi w Baton Rogue, Stanford i Monachium. W filozofii na zawsze zapisał się jako twórca pojęcia religii politycznej, koncepcji skoku w istnieniu oraz nowatorskich interpretacji historii. Nakładem Teologii Politycznej ukazały się Izrael i objawienie (2014), Świat polis (2013), Platon (2009), Arystoteles (2011), Epoka ekumeniczna (2016) oraz Poszukiwanie Ładu (2017) natomiast 2010 roku ukazała się książka autorstwa Michała J. Czarneckiego i Agaty Miętek Problem ładu politycznego: eseje o myśli Erica Voegelina.