Teologia Polityczna
Prezentujemy pierwszą książkę z serii "Teologii Politycznej" pióra jednego z największych myślicieli XX wieku , Erica Voegelina.
Wstęp: prof. Ryszard Legutko
Tłumaczenie: Alicja Legutko-Dybowska
ss: 440
Nakład wyczerpany.
Dla wybitnego znawcy Platona, jakim jest Eric Voegelin, platońska wizja wiążąca politykę z noetyczną mądrością stanowi centralny element helleńskiego porządku cywilizacyjnego. Dana duchowi greckiemu, stała się nieśmiertelnym przesłaniem, obecnym na firmamencie każdej wielkiej polityki. Dzieło Voegelina zaprasza nas do wstąpienia w przestrzeń platońskiej transcendencji. To zachęta do wspólnego myślenia o sposobach formowania zarówno prawdziwej sztuki polityki, jak i paidei – które, wbrew swoim wrogom, należą do istoty naszej tożsamości i winny być zawsze rozważane.
prof. Maria Dzielska
Spór między platonikami i antyplatonikami stanowił jeden z bardziej istotnych sporów w filozofii XX wieku. Platonikami, twórcami nowych interpretacji Platona, byli w tymczasie między inny mi neokantyści, filozofowie ducha, filozofowie dialogu, fenomenolodzy, hermeneuci. Podczas gdy Hermann Cohen odkrył Platona matematyka, Paul Natorp idealistę, Hans-Georg Gadamer filozofa dialogu a Jan Patočka filozofa ducha, Eric Voegelin wprowadził na scenę współczesnej myśli Platona polityka. I tak jak oni tropili platońskie idee, mądrość, autorytet i ład prawa w nauce, moralności czy życiu duchowym, tak Voegelin odkrył je jako wzorce helleńskiej cywilizacji. Filozofia Platona jest nieśmiertelna, dlatego są to także wzorce dla całej ludzkości.
prof. Tadeusz Gadacz O Ericu Voegelinie polski czytelnik usłyszał po raz pierwszy w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku na fali zainteresowań myślą konserwatywną; fala ta ogarnęła wówczas sporą część polskiej inteligencji szukającej kontrpropozycji dla tradycji socjalistycznej. Istotnie, wiele monografii dwudziestowiecznej myśli konserwatywnej wymieniało i nadal wymienia Voegelina jako wybitnego przedstawiciel tego nurtu. Taka charakterystyka w odniesieniu do Voegelina, podobnie jak do Leo Straussa, innego autora odkrywanego przez Polaków w tamtych czasach, jest jednak zbyt jednostronna. Zwykle zresztą ci dwaj autorzy, obaj pochodzący z Niemiec i obaj zdobywający sławę w Stanach Zjednoczonych jako profesorowie amerykańskich uniwersytetów, bywali wymieniani jednym tchem.