Antonina Karpowicz-Zbińkowska: Carlos V, Mille Regretz: La Canción del Emperador

Savallowi należy przyznać, że jest chyba jednym z najbardziej kreatywnych artystów zajmujących się muzyką dawną. Nie sposób wyliczyć wszystkich projektów związanych z muzyką dawną, którymi się zajmował. Jego nagrania obejmują niemal wszystkie gatunki tej muzyki - przeczytaj felieton z cyklu Perły Muzyki Dawnej

Nie pisałam do tej pory o jednym z największych współczesnych gigantów muzyki dawnej – Jordim Savallu, postanowiłam zatem nadrobić tę zaległość. Savallowi należy przyznać, że jest chyba jednym z najbardziej kreatywnych artystów zajmujących się muzyką dawną. Nie sposób wyliczyć wszystkich projektów związanych z muzyką dawną, którymi się zajmował. Jego nagrania obejmują niemal wszystkie gatunki tej muzyki. Również należy mu oddać to, że najgenialniej uchwycił on idiom hiszpańskiej muzyki dawnej. To jednak akurat stanowi niestety nie tylko jego atut, ale także i pewne obciążenie, wszystkie bowiem nagrania muzyki innej niż hiszpańska, również posiadają to hiszpańskie brzmienie, co np. w jego interpretacjach dzieł Charpentiera daje kompletnie mylne wyobrażenie o brzmieniu francuskiej muzyki barokowej.

Wśród wielu płyt nagranych przez Savalla na wyróżnienie zasługuje m.in. płyta Carlos V, Mille Regretz: La Canción del Emperador, nagrana przez połączone siły zespołów La Capella Reial de Catalunya i Hespèrion XXI w 2000 r. Płyta ta zwiera muzykę wykonywaną na dworze Karola V, którego panowanie przypada na czasy Reformacji.

Płyta ta pomyślana jest jako ukazanie chwały dworu hiszpańskiego, przez który przewijały się najważniejsze prądy artystyczne epoki. Znajdziemy na niej utwory kompozytorów hiszpańskich, takich jak Juan del Encina (1468-1534) czy Cristóbal de Morales (ok.1500-1553), ale także sławnych kompozytorów innych narodowości, których twórczość mogła trafić na dwór hiszpański, ich kompozycje są bowiem takimi „przebojami” w swojej epoce. Przykładem jest tytułowy utwór Mille regretz – chanson Josquina des Prez (ok.1450/1455 – 1521), którą on skomponował zarówno wersji solowej, jak i w wersji czterogłosowej, ta druga znalazła się na tej płycie.

Renesans  to okres, w którym można prześledzić wzajemne zapożyczenia różnych kompozytorów od siebie, znaną praktyką kompozytorską są niewiarygodne kariery rozmaitych melodii, czasami jakaś melodia, niekoniecznie sakralna, stawała się bazą do opracowań w wielu motetach czy mszach.  Taka kariera przydarzyła się właśnie tej chanson Mille regretz, która została opracowana w formie mszy m.in. przez Moralesa. Sanctus i Agnus Dei z tej mszy również znajdziemy na tej płycie. Podobnie inne tego typu przeboje to melodia Fortuna desperata (tu w opracowaniu Heinricha Isaaca, ok. 1450 – 1517) ) oraz La Spagna (tu w opracowaniu Josquina).

Antonina Karpowicz-Zbińkowska

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!