Tajemnica Campanelli - Jean Delemeau

Campanella jest autentyczną postacią z powieści i historyk, który przystępuje do przedstawienia czytelnikowi jego biografii, nie musi już dorzucać żadnego szczegółu do tej opowieści o życiu, na które składały się: krucha niezależność, powtarzające się podejrzenia, dramatyczne przygody, więzienia i tortury, zdumiewające odmiany losu i nieprzewidziane rozwiązania.

Tajemnica Campanelli

Jean Delemeau

wydawca: PAX

ilość stron: 336

Postać z powieści i jej sekret


Przypadek sprawił, że na początku 1968 roku spotkałem w Paryżu Marguerite Yourcenar, która wydała właśnie Kamień filozoficzny. W trakcie długiej rozmowy w hotelu, gdzie się zatrzymała, na rue de Rivoli, zwierzyła mi się, że ma zamiar napisać książkę historyczną, której bohaterem będzie Campanella. Posłowie do Kamienia filozoficznego wyjaśnia poniekąd, skąd ten pomysł. Autorka istotnie nadmienia, że opisując proces Zenona, opierała się na rzeczywistym procesie wytoczonym Campanelli po wykryciu spisku kalabryjskiego. Marguerite Yourcenar nie zrealizowała swojego projektu. Może w trakcie późniejszych badań zorientowała się, że Campanella nie był owym „wolnomyślicielem”, jak na przełomie XIX i XX stulecia próbowano go przedstawiać na podstawie akt procesowych? Tak czy owak rozmowa zapadła mi w pamięć i pewnego dnia po latach postanowiłem jako historyk, a nie literat, zająć się tą niecodzienną postacią, która nadal, tak jak w swojej epoce, budzi sprzeczne emocje i oceny.


Campanella jest autentyczną postacią z powieści i historyk, który przystępuje do przedstawienia czytelnikowi jego biografii, nie musi już dorzucać żadnego szczegółu do tej opowieści o życiu, na które składały się: krucha niezależność, powtarzające się podejrzenia, dramatyczne przygody, więzienia i tortury, zdumiewające odmiany losu i nieprzewidziane rozwiązania. Dlatego pierwsza część książki po prostu nosi tytuł Postać z powieści i można by na jej podstawie nakręcić film.

Taki w istocie Campanella był. Ten syn Kalabryjczyka analfabety stał się filozofem o międzynarodowej sławie. Odbył studia dzięki dominikanom, do których zgromadzenia wstąpił w wieku lat czternastu. Nigdy nie czuł się w zakonie dobrze, a jednak zmarł w dominikańskim habicie w klasztorze w Paryżu. Napisał ogromne i skomplikowane dzieło, którego większą część zredagował dzięki znakomitej pamięci w ciągu trzydziestu lat pobytu w więzieniach: w Padwie, w Rzymie, zwłaszcza w Neapolu (dwadzieścia siedem lat) i ponownie w Rzymie. Logicznie rzecz biorąc, powinien spłonąć na stosie jako zatwardziały heretyk, ale poddawany torturom przez blisko czterdzieści godzin, symulował obłęd i uniknął w ten sposób najwyższej kary.

przeczytaj cały wstęp i przejrzyj spis treści książki

Jeżeli podobał się Państwu ten artykuł?

Proszę pamiętać, że Teologia Polityczna jest inicjatywą finansowaną przez jej czytelników i sympatyków. Jeśli chcą Państwo wspierać codzienne funkcjonowanie redakcji „Teologii Politycznej Co Tydzień”, nasze spotkania, wydarzenia i projekty, prosimy o włączenie się w ZBIÓRKĘ.

Każda darowizna to nie tylko ważna pomoc w naszych wyzwaniach, ale również bezcenny wyraz wsparcia dla tego co robimy. Czy możemy liczyć na Państwa pomoc?