[RELACJA + GALERIA] Początki sztuki chrześcijańskiej. Relacja z wykładu prof. Iwaszkiewicz-Wronikowskiej

Czwarte już spotkanie z cyklu „Namalować katolicyzm od nowa” poświęcone było otoczonemu nimbem tajemnicy początkowi sztuki chrześcijańskiej, w który wprowadziła nas wybitna historyk sztuki prof. Bożena Iwaszkiewicz-Wronikowska.

Waga tego początku, pozbawionego wielu źródeł i dokumentów, jest nie do przecenienia, kiedy – jak przekonywała badaczka – zależy nam na dobrym zrozumieniu fenomenu sztuki chrześcijańskiej, która w kolejnych wiekach i tysiącleciach miała wykształcić prawdziwe arcydzieła.

Początki te w przypadku sztuki wczesnochrześcijańskiej były jednak wyjątkowo niejasne
i skomplikowane. Pierwsze dwa wieki nie przynoszą satysfakcjonujących źródeł, a dodatkowo pisarze wczesnochrześcijańscy ostro krytykują koncepcję przedstawiania wizerunku Boga w sztuce, odwołując się do starotestamentowego zapisu z Księgi Wyjścia.

Wychodząc poza ramy samych fachowych analiz malowideł ściennych, badaczka sięgała do tekstów pierwszych pisarzy, aby próbować odpowiedzieć na pytania – dlaczego dopiero w III wieku nastąpił rozwój sztuki chrześcijańskiej, jak uzasadniono figuratywne przedstawienia postaci biblijnych, a także dlaczego pierwsze malowidła znajdowały się akurat w Rzymie, a dokładniej na cmentarzach.

Wykład prof. Iwaszkiewicz-Wronikowskiej stawia nas właśnie w tym szalenie istotnym dla chrześcijaństwa momencie, wskazując na kształtujące się wówczas (na przecięciu sztuki antycznej i sztuki wczesnochrześcijańskiej) typy ikonograficzne, z których część zostanie odrzucona, a część zacznie dominować w ikonograficznej opowieści o chrześcijaństwie.

Zachęcamy Państwa do obejrzenia pełnej transmisji z wykładu i śledzenia informacji o przyszłych prelekcjach, które będą organizowane w ramach projektu „Namalować katolicyzm od nowa”.

Zdjęcia: Jacek Łagowski