O Jarosławie Marku Rymkiewiczu – rozmowy polskie latem 2015. Zobacz jak było!

Czy Rymkiewicz to pisarz polskiej prawicy? Jakie są źródła jego inspiracji? Co jest istotą jego twórczości oraz czego należy życzyć poecie w z okazji jego 80. urodzin? Na te i wiele innych pytań poszukiwali odpowiedzi uczestniczy dyskusji o Jarosławie Marku Rymkiewiczu, zorganizowanej przez Teologię Polityczną oraz Rewizor.

O Jarosławie Marku Rymkiewiczu – rozmowy polskie latem:

Prowadzący: Jerzy Kopański i Mateusz Matyszkowicz

17 czerwca, 2015 r. godz. 18: 00, Cafe Niespodzianka, ul. Marszałkowska 7, Warszawa.

W dyskusji udział wzięli: Prof. Marek A. Cichocki, Elżbieta Czerwińska, Jakub Majmurek i Krzysztof Masłoń

Jarosław Marek Rymkiewicz to autor, który nikogo nie pozostawia obojętnym. Jego dorobek literacki oraz postawa - pisarza aktywnie biorącego udział w wielu współczesnych sporach, to temat nie na jedną a co najmniej kilka dyskusji. Nie powinno, więc dziwić, że dyskusja o poecie z Milanówka, wypełniła warszawską Cafe Niespodzianka w piątkowe późne popołudnie.

Pierwsze pytania dotyczyły inspiracji Rymkiewicza oraz współczesnego postrzegania jego twórczości. Mateusz Matyszkowicz, formułując otwierające pytanie, słusznie zauważył, że Rymkiewicz to pisarz zagadka i człowiek wymykający się wszelkim próbom klasyfikacji. Jako pierwsza z grona panelistów głos zabrała Elżbieta Czerwińska z wydawnictwa Sic!, która stwierdziła, że na Rymkiewicza należy patrzeć przede wszystkim jak na pisarza klasycznego, mistrza posługiwania się językiem polskim, dla którego najważniejszy jest świat symboli. Profesor Marek A. Cichocki, w odpowiedzi na kwestię niejednoznaczności Rymkiewicza, jako pisarza utożsamianego z „prawą stroną” sceny politycznej a jednocześnie artystę, głęboko inspirującego się nihilizmem i nietzscheanizmem, wprowadził do dyskusji kilka istotnych wątków. Po pierwsze Prof. Cichocki powiedział, że konserwatyzm Rymkiewicza jest przypadkowy, a wszelkie próby zaszufladkowania jego osoby i twórczości są bezcelowe. Poza wszelką wątpliwością dla prof. Cichockiego pozostawał fakt, że Rymkiewicz to pisarz narodowy, z czym zresztą zgodził się kolejny z uczestników dyskusji, czyli Krzysztof Masłoń. Redaktor Tygodnika Do Rzeczy, dodał, że Rymkiewicz często przeczy sam sobie i bez wątpliwości można nadać mu miano wielkiego prowokatora.

Kolejne pytanie, tym razem zadane przez Jerzego Kopańskiego było skierowane do przedstawiciela „Krytyki Politycznej”. Redaktor Rewizora zapytał, jak lewica patrzy na Rymkiewicza i jaki ma do niego stosunek. Jakub Majmurek, nazwał poetę z Milanówka, anarchistą prawicy, którego twórczość charakteryzuje wizja nicości wbrew charakterystycznym często dla tej orientacji politycznej, teoriom teologicznym. Dodał, że niektóre wizje Rymkiewicza mogą być dla lewicy inspirujące, jednak w wielu dziełach zawarta jest także szkodliwa fantazja na temat polskości.

Drugą część dyskusji zogniskowana była wokół zagadnienia, w jakim stopniu Rymkiewicz jest poetą zaangażowanym a w jakim filozofem politycznym? Prof. Marek A. Cichocki, stwierdził, że sam Rymkiewicz widzi siebie w roli poety, który chce być poetą, ponad wszelkimi próbami uwikłania go w bieżące spory. Kategoria wolności jak zwróciła wcześniej uwagę Elżbieta Czerwińska jest dla niego kluczowa. Prof. Cichocki podkreślił, że tym, co fascynuje go u Rymkiewicza jest „odpowiedzialność za życie zbiorowe w historii”, powrót do konstytuujących wydarzeń polskich i łączenia tych doświadczeń ze współczesnością. Ta polska ciągłość, polski sposób życia, sprawia, że w opinii Prof. Cichockiego, Rymkiewicza należy nazwać wielkim poetą. Jakub Majmurek kontrargumentując, użył śmiałego porównania i stwierdził, że polskim sposobem życia zajmują się także choćby Dorota Masłowska oraz Ziemowit Szczerek. Redaktor „Krytyki Politycznej” poddał także w wątpliwość istnienie polskiego sposobu życia oraz dodał, że Rymkiewicz przede wszystkim podejmuje próbę wymyślenia siebie.

Ostatnia część dyskusji upłynęła pod hasłem poszukiwań, charakterystycznych rysów Rymkiewicza, jako poety. Krzysztof Masłoń, zdecydowanie podkreślił, że Rymkiewicz to niekwestionowany mistrz języka polskiego, którego twórczość oprócz tego, że jest niezwykle zróżnicowana to zagłębianie się w nią jest wielką, arcypolską przygodą. Elżbieta Czerwińska, zgodziła się ze swoim przedmówcą, podkreślając fakt, jak ważna u Rymkiewicza jest forma, czego przykładem jest sięganie przez niego do Oktostychu. Jako jeden z ostatnich głos zabrał, Jakub Majmurek, który dość nieoczekiwanie powołując się na słynne słowa „polityka jest sprawą zbyt poważną by zostawić ją politykom”, wyraził aprobatę wobec faktu, że Rymkiewicz jest pisarzem zaangażowanym politycznym, nawet mimo tego, że ta twórczość nie zawsze mu odpowiada.

Na zakończenie Mateusz Matyszkowicz poprosił gości panelu o to by podjęli się próby złożenia Rymkiewiczowi życzeń z okazji jego 80. urodzin. Wszyscy zgodnie życzyli poecie z Milanówka dużo zdrowia i jak najwięcej nowychksiążek (podały propozycje takie jak choćby książka o Józefie Piłsudskim czy Polska jak Lucyfer Narodów), o których mogliby dalej dyskutować. Jednak najlepszym podsumowaniem wydają się życzenia Krzysztofa Masłońa, który cytując samego Rymkiewicza, powiedział: „Niech się pan trzyma Drogi Panie Jarosławie!”.

Adam Figurski

Zobacz:
(dzięki Blogpress.pl)

Galeria:
(fot. Radosław Kucharz)

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!