Jakub Lubelski: 11.11 °C

Dookoła miesza się, rozgrzane i schłodzone.

Z którymi świętuję?

Z pierwszymi jakoś sztucznie i śmiesznie,

z drugimi statecznie i nudnawo.

Sprofilowało się wiele zanadto,

stargeciło nam się i grzęźnie w swych wąskich boksach,

mieląc, ni to efektownie i wyraziście, a jednak na pustych obrotach, jak by wody brakło.

Schłodzone utyskuje, rozgrzane nie zważa.

Z którymi świętuję?

To jednak letniość zostaje? Z tymi pohardkorzyć, z tamtymi poanegdocić?

Z jednymi i z drugimi nie sposób. Nie ma przymusu, postoję na sucho.

Kiedy do jednych przystąpić, żal drugich a i ci pierwsi brzydną.

Kiedy do drugich zawitać, wstyd jakiś i dyskomfort tylko.

Ależ nie trzeba po szyję, można do kostek, dozować, powoli, z umiarem.

Systematycznie, rozetrzeć, stąpając i sycząc,

Samemu pozostać? Wściekłość wzmaga – nie po naszemu, że ani nas ziębi ani nas grzeje.

Zmieszać schłodzone z rozgrzanym? Moc temperatur tylko się straci.

Letniość będzie.

Grymas wiotkości, dystans i bezpieczeństwo. Z pierwszymi, z drugimi.

A wziąć tak i wody chlusnąć, zamieszać, zakotłować, zamącić. Poprzelewać.

Tu schłodzić –  tam podgrzać, byle tylko wir i bąbelki były.

Z kąpieli ze statkami już dawno wyrośliśmy.

Co da się zmieszać? Letniość będzie. A jednak wciąż grzeje.

Jakub Lubelski, publicysta „Teologii Politycznej”.

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!