Prezentujemy pierwszą książkę z serii "Teologii Politycznej" pióra jednego z największych myślicieli XX wieku , Erica Voegelina.
Wstęp: prof. Ryszard Legutko
Tłumaczenie: Alicja Legutko-Dybowska
ss: 440
Nakład wyczerpany.
Dla wybitnego znawcy Platona, jakim jest Eric Voegelin, platońska wizja wiążąca politykę z noetyczną mądrością stanowi centralny element helleńskiego porządku cywilizacyjnego. Dana duchowi greckiemu, stała się nieśmiertelnym przesłaniem, obecnym na firmamencie każdej wielkiej polityki. Dzieło Voegelina zaprasza nas do wstąpienia w przestrzeń platońskiej transcendencji. To zachęta do wspólnego myślenia o sposobach formowania zarówno prawdziwej sztuki polityki, jak i paidei – które, wbrew swoim wrogom, należą do istoty naszej tożsamości i winny być zawsze rozważane.
prof. Maria Dzielska
Spór między platonikami i antyplatonikami stanowił jeden z bardziej istotnych sporów w filozofii XX wieku. Platonikami, twórcami nowych interpretacji Platona, byli w tymczasie między inny mi neokantyści, filozofowie ducha, filozofowie dialogu, fenomenolodzy, hermeneuci. Podczas gdy Hermann Cohen odkrył Platona matematyka, Paul Natorp idealistę, Hans-Georg Gadamer filozofa dialogu a Jan Patočka filozofa ducha, Eric Voegelin wprowadził na scenę współczesnej myśli Platona polityka. I tak jak oni tropili platońskie idee, mądrość, autorytet i ład prawa w nauce, moralności czy życiu duchowym, tak Voegelin odkrył je jako wzorce helleńskiej cywilizacji. Filozofia Platona jest nieśmiertelna, dlatego są to także wzorce dla całej ludzkości.
prof. Tadeusz Gadacz O Ericu Voegelinie polski czytelnik usłyszał po raz pierwszy w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku na fali zainteresowań myślą konserwatywną; fala ta ogarnęła wówczas sporą część polskiej inteligencji szukającej kontrpropozycji dla tradycji socjalistycznej. Istotnie, wiele monografii dwudziestowiecznej myśli konserwatywnej wymieniało i nadal wymienia Voegelina jako wybitnego przedstawiciel tego nurtu. Taka charakterystyka w odniesieniu do Voegelina, podobnie jak do Leo Straussa, innego autora odkrywanego przez Polaków w tamtych czasach, jest jednak zbyt jednostronna. Zwykle zresztą ci dwaj autorzy, obaj pochodzący z Niemiec i obaj zdobywający sławę w Stanach Zjednoczonych jako profesorowie amerykańskich uniwersytetów, bywali wymieniani jednym tchem.
Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!
(1901-1985) –jeden z najwybitniejszych filozofów polityki XX wieku, autor książek z pogranicza filozofii, religii oraz historii idei. Po Anschlussie Austrii wyemigrował z Wiednia do Anglii, potem do Stanów Zjednoczonych, wiążąc się z ośrodkami uniwersyteckimi w Baton Rogue, Stanford i Monachium. W filozofii na zawsze zapisał się jako twórca pojęcia religii politycznej, koncepcji skoku w istnieniu oraz nowatorskich interpretacji historii. Nakładem Teologii Politycznej ukazały się Izrael i objawienie (2014), Świat polis (2013), Platon (2009), Arystoteles (2011) oraz Epoka ekumeniczna (2016) natomiast 2010 roku ukazała się książka autorstwa Michała J. Czarneckiego i Agaty Miętek Problem ładu politycznego: eseje o myśli Erica Voegelina.