Ikar

                               Pieter Bruegel: Krajobraz z upadkiem Ikara

Jego mityczny upadek nie został zauważony

w mieście wciąż handlowano złotem i bawełną

pług brnął przez czarną ziemię okręty płynęły

a pasterz przeliczywszy setkę pańskich owiec

stał odwrócony do morza barczystymi plecami

i marzył o niebieskich migdałach

gdyby nie pióra na wodzie można by pomyśleć

że nic się tu nie stało (Codzienność zawsze zwycięża,

jest trwalsza od wielkich tragedii.)

lecz my czuliśmy grozę patrząc na ten pejzaż

bo się nie zabliźniła jeszcze rana świata

i powietrze drgało jak ciało skazańca

pytanie: szpony bestii czy sztylety słońca

w gruncie rzeczy nie ma większego znaczenia

bowiem ciemna istota jest zawsze ta sama

sprowadzić z wysokości i unurzać w błocie

spoza ram obrazu przyglądał się nam uważnie

sprawca: demon wschodu lub demon południa

10 kwietnia 2011

Czy podobał się Państwu ten artykuł?

Proszę pamiętać, że Teologia Polityczna jest inicjatywą finansowaną przez jej czytelników i sympatyków. Jeśli chcą Państwo wspierać codzienne funkcjonowanie redakcji „Teologii Politycznej Co Tydzień”, nasze spotkania, wydarzenia i projekty, prosimy o włączenie się w ZBIÓRKĘ.

Każda darowizna to nie tylko ważna pomoc w naszych wyzwaniach, ale również bezcenny wyraz wsparcia dla tego co robimy. Czy możemy liczyć na Państwa pomoc?