Do poprawnego działania strony wymagana jest włączona obsługa JavaScript

Franciszek Rakowski: Czy możliwe jest zbawienie w metawersie?

Franciszek Rakowski: Czy możliwe jest zbawienie w metawersie?

„Kto nie zna geometrii, niech tu nie wchodzi” głosił napis nad bramą Akademii Platońskiej. I faktycznie istnienie przestrzeni oraz to że w niej funkcjonujemy bardzo głęboko określa naszą ludzką tożsamość – pisze dr Franciszek Rakowski w „Teologii Politycznej Co Tydzień”: „Metawersum i doświadczanie nowej (nie)rzeczywistości”.

Idea metawersu towarzyszy nam już od ładnych kilku dekad. Ostatnio jednak popularność tematu wzrasta, a dzieje się to między innymi poprzez działania marketingowe dużych firm z rynku usług cyfrowych. Zapowiedzi szybko zbliżającej się rewolucji pełno-zmysłowej rzeczywistości wirtualnej są trochę przedwczesne, i sporo jeszcze czasu minie zanim osiągnięty odpowiedni do jej wywołania poziom gotowości technologicznej. Warto jednak zastanowić się jakie konsekwencje w naszym doświadczeniu świata i w konsekwencji naszym myśleniu może przynieść powszechna obecność metawersu.

Metawers, czyli meta - uniwersum, jest rzeczywistością która może być zaprezentowana naszym zmysłom tak abyśmy mieli mocne poczucie istnienia w niej w sposób zupełny i nieodróżnialny od zwykłej rzeczywistości. Wykorzystywana jest do tego technologia oddziałująca na nasze podstawowe i najbardziej informatywne zmysły: okulary wirtualnej rzeczywistości i inteligentne systemy audio. A człowiek, jak wiadomo, dosyć szybko adaptuje narzędzia które umożliwiają mu rozszerzenie aparatu poznawczego (jesteśmy cyborgami z urodzenia) i dopełnia niepełne informacje generowane przez niedoskonałe projektory modelem rzeczywistości na bieżąco tworzonym przez umysł.

Załóżmy zatem, że stało się. Światy wirtualne, metawersy, istnieją równie powszechnie jak obecnie portale społecznościowe, a znaczna część naszego życia, a w szczególności naszych relacji przeniosła się do światów wyobrażonych i skonstruowanych przez samego człowieka. Będą to różne światy: światy łagodne, pełne pokoju i piękna, światy uporządkowane skatalogowane i techniczne ścisłe, ale także i światy mroczne pełne niepokoju i grozy. Będą one miały na pewno jedną wspólną cechę: nie będą fizyczne i rzeczywiste.

Logos

A jednak Pan Bóg, w swoim zamyśle stworzenia, postanowił umieścić człowieka właśnie w takim fizycznym, zanurzonym w czasie i przestrzeni realnym świecie. Ciekawe jest to, że świat ten w najdrobniejszym szczególe wypełnia prawa logiki, jest zupełnie racjonalny. Można zatem powiedzieć, że życie w świecie rządzonym przez ścisłe i niezmienne prawa uczy nas racjonalności w myśleniu. Stanowi to swoiste przygotowanie do Objawienia, a może nawet proto-objawienie Logosu. Bóg przynajmniej, taki jaki jest objawiany w chrześcijaństwie nie mógł by opowiedzieć o sobie bez języka racjonalności. Zbyt często, i w zbyt fundamentalnych momentach używane są takie pojęcia jak prawda czy konsekwencja (wierność), aby wyrazić to jaki Pan Bóg jest. A pełnia czasów — czyli chwila w której Bóg przyszedł na ziemię jako Człowiek, zbiegła się w czasie z kładzeniem podwalin pod racjonalne rozumienie świata, czyli z narodzinami filozofii greckiej. Światy metawersu, mogą być opracowane, tak aby funkcjonowały w zupełnym oderwaniu od praw logiki. Nie muszą one wypełniać kanonu praw przyrody, mogą okazywać się chimeryczne i a zjawiska w nich przypadkowe. W metawersie nie każde jabłko upuszczone z pewnej wysokości zacznie spadać w dół.

Przestrzeń

„Kto nie zna geometrii, niech tu nie wchodzi” głosił napis nad bramą Akademii Platońskiej. I faktycznie istnienie przestrzeni oraz to że w niej funkcjonujemy bardzo głęboko określa naszą ludzką tożsamość. Przestrzeń fizyczna, w skali naszego planetarnego otoczenia, jest  dosyć jednorodna. Przestrzeń naszego przeżywania jednorodna już nie jest, są w niej miejsca zwykłe, powszednie i są miejsca święte. Jednak droga którą przebywamy pomiędzy nimi, leży w przestrzeni fizycznej, jej przebycie musi zabrać czas w którym dokonuje się często to co najważniejsze. Życie Chrystusa było drogą do Jerozolimy, a my zdążamy do Niebieskiego Jeruzalem.

Relacja

Relacja stoi w centrum koncepcji metawersu - jest to wszak kolejny etap rozwoju mediów społecznościowych, które utrzymują użytkowników poprzez nawiązywanie i rozwijanie relacji. Metawers ma służyć relacyjności. Poza czasem, przestrzenią, logiką i wszystkimi innymi więzami które świat doczesny nam narzuca. I można zatem uznać, że skoro zbawienie jest relacją, jest odnowieniem i pełnią relacji z Bogiem, to właśnie bycie w metawersie najlepiej i najszybciej nas do niej doprowadzi. Czy rzeczywiście? 

Franciszek Rakowski

_____

Dr inż. Franciszek Rakowski - adiunkt w ICM UW, ekspert ds. analizy danych i sztucznej inteligencji w instytucjach publicznych (Centrum Analiz Strategicznych KPRM, Ministerstwo Zdrowia oraz sektorze prywatnym (ICSec SA)

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. 

MKiDN kolor9


Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych numerów naszego tygodnika w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!

Wpłać darowiznę
100 zł
Wpłać darowiznę
500 zł
Wpłać darowiznę
1000 zł
Wpłać darowiznę

Newsletter

Jeśli chcesz otrzymywać informacje o nowościach, aktualnych promocjach
oraz inne istotne wiadomości z życia Teologii Politycznej - dodaj swój adres e-mail.