Do poprawnego działania strony wymagana jest włączona obsługa JavaScript

Antonina Karpowicz-Zbińkowska: Ensemble PAN, The Island of St. Hylarion

Antonina Karpowicz-Zbińkowska: Ensemble PAN, The Island of St. Hylarion

Płyta Island of St. Hylarion zawiera zarówno świeckie jak i sakralne utwory ze sławnego kodeksu z muzyką powstałą na przełomie XIV i XV wieku w Królestwie Cypru

Mało znany zespół Ensemble PAN (Project Ars Nova) wykonuje tę muzykę w sposób zachwycający, iście prerafaelicki, wyidealizowany, baśniowy.

Płyta Island of St. Hylarion zawiera zarówno świeckie jak i sakralne utwory ze sławnego kodeksu z muzyką powstałą na przełomie XIV i XV wieku w Królestwie Cypru. Królestwo to rządzone było od XII do XV wieku przez dynastę Lusignanów, odkąd to ostatni król jerozolimski, Guido de Lusignan uciekł przed muzułmanami i odkupił tę wyspę od templariuszy.

Kodeks powstał w pierwszej połowie XV wieku, za czasów króla Janusa Cypryjskiego (który urodził się w Genui i otrzymał imię na cześć mitycznego założyciela tego miasta – boga Janusa). Muzyka z tego kodeksu czerpie wzorce z muzyki francuskiej (uchodźcy z królestwa jerozolimskiego to wszak potomkowie krzyżowców, a więc Frankowie), a zwłaszcza  dworu w Awignonie, który wówczas jest potężnym ośrodkiem kulturalnym i siedzibą papieża.

Mało znany zespół Ensemble PAN (Project Ars Nova) wykonuje tę muzykę w sposób zachwycający, iście prerafaelicki, wyidealizowany, baśniowy. Zwłaszcza szczególną ozdobą tego nagrania są utwory wykonywane przez genialnego śpiewaka Johna Fleagle’a, który raz na zawsze ukształtował moje wyobrażenie o estetyce tej epoki.

Poniżej przytaczam tłumaczenie Jana Kaznowskiego pierwszego utworu, rondeau Contre dolour:

NA BÓLE

 Na bóle, wesołość i rozkosze,
 Na płacz, śmiech i radosne zabawy,
 Na pech, szczęście i tłuste potrawy
 Dał mi Amor, o co z dawna proszę.
 Dziękując, tę prośbę doń zanoszę,
 By to zawsze dać mi był łaskawy,
 Na bóle, wesołość i rozkosze,
 Na płacz, śmiech i radosne zabawy.
 Szczęściem w mym sercu już dziś nie noszę
 Smutnej żądzy i wielkiej obawy,
 Że już nie dojdę zdrowia poprawy
 I dzięki Bogu bez kłamstwa głoszę:
 Na bóle, wesołość i rozkosze,
 Na płacz, śmiech i radosne zabawy,
 Na pech, szczęście i tłuste potrawy
 Dał mi Amor, o co z dawna proszę.

Antonina Karpowicz-Zbińkowska


Jeżeli podobał się Państwu ten artykuł?

Proszę pamiętać, że Teologia Polityczna jest inicjatywą finansowaną przez jej czytelników i sympatyków. Jeśli chcą Państwo wspierać codzienne funkcjonowanie redakcji „Teologii Politycznej Co Tydzień”, nasze spotkania, wydarzenia i projekty, prosimy o włączenie się w ZBIÓRKĘ.

Każda darowizna to nie tylko ważna pomoc w naszych wyzwaniach, ale również bezcenny wyraz wsparcia dla tego co robimy. Czy możemy liczyć na Państwa pomoc?

Wpłać darowiznę
100 zł
Wpłać darowiznę
500 zł
Wpłać darowiznę
1000 zł
Wpłać darowiznę

Newsletter

Jeśli chcesz otrzymywać informacje o nowościach, aktualnych promocjach
oraz inne istotne wiadomości z życia Teologii Politycznej - dodaj swój adres e-mail.