W niedzielę wieczorem 21 marca, w wieku 75 lat, zmarł Adam Zagajewski, polski poeta, eseista, prozaik, przedstawiciel poetyckiej Nowej Fali.
Adam Zagajewski urodził się w 1945 roku we Lwowie. Zadebiutował w 1967 roku na łamach „Życia Literackiego” wierszem „Muzyka”. Publikował także w „Odrze” (1969–1976) oraz w „Twórczości” (1969, 1971–1973).
W latach 70. w Krakowie razem z innymi poetami współtworzył Grupę Poetycką „Teraz”, która była jednym z ośrodków poetyckiej Nowej Fali. Poeci uważali za istotny zwrot ku współczesności, ku czynnemu życiu społecznemu. Postulowali mówienie wprost. Uważali za obowiązek poezji, by odpowiadała na bieżące sytuacje, by krytycznie rozpoznawała współczesny świat oraz kondycję społeczeństwa i człowieka. W 1974 roku wraz z Julianem Kornhauserem opublikował „Świat nie przedstawiony” – manifest ideowo-artystyczny, próbę przekazania obrazu polskiej literatury powojennej.
Po podpisaniu Listu 59 w 1975 roku został objęty zakazem druku. W grudniu 1982 emigrował do Paryża, publikował m.in. w „Kulturze”, od 1983 roku współtworzył „Zeszyty Literackie”.
W swojej twórczości przykładał wagę do sensu poezji. Pisał głównie wiersze białe i wolne. Jest autorem takich tomów poezji, jak m.in. „Komunikat” (1972), „Sklepy mięsne” (1975), „List. Oda do wielości” (1983), „Jechać do Lwowa” (1985), „Płótno” (1990), „Ziemia ognista” (1994), „Asymetria” (2014).
W 2002 roku wrócił z żoną na stałe do Polski i mieszkał w Krakowie. Zmarł 21 marca 2021, w Światowy Dzień Poezji.
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie...