Literatura zawsze służy – powinna służyć – temu samemu: nazywaniu wciąż od nowa sytuacji człowieka w świecie
Literatura zawsze służy – powinna służyć – temu samemu: nazywaniu wciąż od nowa sytuacji człowieka w świecie, tworzeniu mitu opartego na aktualnej samowiedzy ludzkości lub przynajmniej danej wspólnoty