Niniejszy tom jest jedynym zbiorem ukazującym wiersze Pawła Hertza pochodzące z dziesięciu tomów poetyckich – od pierwszych utworów do czasu, gdy postanowił nie zajmować się dłużej poezją. Zbiór zawiera również teksty odnalezione w archiwum autora, które zostały odczytane z rękopisów i maszynopisów i pierwszy raz ukazują się drukiem oraz utwory ogłoszone w prasie, ale później nieprzedrukowane w tomach.
Przygotowując wybory swoich wierszy Hertz zmieniał zarówno pojedyncze słowa, zapis i układ wersów, podział na strofy, jak i miejsce utworu w ramach projektowanego cyklu. Nadawał lub usuwał tytuły wierszy, pomijał lub przywracał wcześniejsze dedykacje i daty umieszczone pod utworami. W obecnej edycji wszystkie wiersze zostały przytoczone na podstawie ostatniej wersji drukowanej za życia autora, z uwzględnieniem chronologicznego układu publikacji. Przywrócono wszystkie dedykacje i daty umieszczone przez Hertza. Wiersze zebrane ukazują się w ramach edycji pism Pawła Hertza, zainaugurowanej przez Państwowy Instytut Wydawniczy w setną rocznicę urodzin autora.
Paweł Hertz (1918-2001) – pisarz, poeta, tłumacz i wydawca, przez wiele lat jeden z najważniejszych redaktorów Państwowego Instytutu Wydawniczego. Autor przeszło dziesięciu tomów poetyckich (pierwszy tomik wydał, mając siedemnaście lat), ponad piętnastu eseistycznych, powieści Sedan. Tłumaczył m.in. twórczość Lwa Tołstoja, Iwana Turgieniewa, Anatola France’a, Marcela Prousta, Jacoba Burckhardta, Hugo von Hofmannsthala; redakcyjnie opracowywał dzieła wybrane m.in. Aleksandra Puszkina, Fiodora Dostojewskiego, Zygmunta Krasińskiego, czy Juliusza Słowackiego. Zawdzięczamy mu między innymi wydanie kanonu rosyjskiej prozy, wielotomowy „Zbiór poetów polskich XIX wieku” oraz słynną serię wydawniczą „Podróże”.