Nakładem Oficyny Wydawniczej Volumen ukazał się zbiór wierszy Piotra Goćka „Widzenie Eneasza”. Autor mówi o nim: „w wierszach spoglądam w przeszłość. Tam, dokąd prowadzi mnie moje serce”.
Tytuł: Widzenie Eneasza
Autor: Piotr Gociek
Wydawca: Oficyna Wydawnicza Volumen
ISBN: 978-83-64708-94-73
Rok wydania: 2021
Liczba stron: 114
Okładka: twarda
Książkę w połowie tworzą utwory z niedostępnych dziś, unikatowych arkuszy i tomików, a w połowie – wiersze nowe. – Widzenie Eneasza to moje życie sekretne. W opowiadaniach i powieściach patrzę w przyszłość. Tam, dokąd prowadzi nas rozum. Jako publicysta komentuję to, co dzieje się teraz. W wierszach spoglądam w przeszłość. Tam, dokąd prowadzi mnie moje serce – mówi Piotr Gociek, autor Widzenia Eneasza.
Krzysztof Masłoń o tomie Widzenie Eneasza:
„Jeśli czytelnik nie odnajdzie w wierszach Piotra Goćka samego siebie, to znaczy, że gdzieś po drodze zgubił wrażliwość, o ile w ogóle taką miał. Są w tym tomie wiersze o ogromnym ciężarze gatunkowym, także odnoszące się bezpośrednio do naszej współczesności z dnia na dzień stającej się historią, są refleksje nad lekturami, zamyślenia wręcz filozoficzne, dominuje jednak niezwykły a wyczuwalny niemal od pierwszej strofy nostalgiczny ton sprawiający, że liryka ta trafia do serca i wzrusza w sposób najprostszy z możliwych. Najskuteczniejszy”.
Wybrane wiersze:
Powrót do oblężonego miasta
zbyt młody by pertraktować niezbyt uczony i posłuszny
wyznaczono mi z łaski rolę mięsa armatniego
jak wieść niesie wojna już się zakończyła
ponad moją głową zmieniane są flagi
kolejny burmistrz chce się przypochlebić
wiedziony złudzeniem że ocali miasto
oblężenie rozpoczęło się przed moim urodzeniem
to tak jakby trwało od początku świata
jego mury są granicą mojego poznania
jeszcze starcza zapasów kul i prochu
i gdy przymknąć oczy można nawet wierzyć
że ci co przeżyli chcą się dalej bronić
jak wieść niesie wojna już się zakończyła
w neutralnych stolicach fiesty i festyny
pokłady pancerników toną w tonach kwiatów
zamiast śmiertelnych ciosów i obelg tępych żołdaków
wróg zaczął wysyłać perkal i lusterka
samoloty zrzucają worki suszonego mięsa
ale miasta już nie ma ono nie istnieje
ogłoszono rozejm, lecz nikt tu nie wraca
a ucieczki trwają chociaż nikt nie strzela
dawni władcy zmienili kolor i odciski palców
zakrwawione dłonie zza gładkiej kurtyny
udają rękę niewidzialną ale teraz rynku
nikt nie wie kto ocalał
nikt nie wie kto żyje
nawet ci co jedzą i ruszają ciałem
a przecież nawet po klęsce
ostatni miał być miastem
jeden ocalały miał starczyć za wszystkich
jak wieść niesie wojna się już zakończyła
a my wciąż niesiemy niewidzialny stygmat
pośrodku pleców strzelniczą tarczę
1990
*
Adam
Tu mieszkał Adam
Dzięki Ci Adamie
za winylowe dźwięki
Thrillera Michaela Jacksona
i albumu Frankie Goes To Hollywood
Zakochaliśmy się (ja i Adam)
w tej samej dziewczynie
co jest dziś bez znaczenia
bo ona nie kochała
żadnego z nas
Na drzwiach klatki schodowej
ulica Wojska Polskiego 2-4
wisi kartka e zdjęciem
z napisem
„zaginął kot”
przez chwilę
myślę
że to o mnie
O autorze:
Piotr Gociek – pisarz, publicysta, krytyk, radiowiec. Autor powieści „Demokrator” oraz zbiorów opowiadań „Czarne bataliony” i „Czarne bataliony 2.0”. Napisał także kilka książek non-fiction, w tym esej historyczno-podróżniczy „Kreta subiektywnie”. „Widzenie Eneasza” to autorski wybór wierszy z lat 1986-2020 (poczynając od debiutu poza zasięgiem cenzury PRL, w drugoobiegowej „Kulturze Niezależnej”).