Był 12 marca 1999 roku. Dzień po moich dwudziestych siódmych urodzinach, jako młody porucznik służący w ówczesnym 1 pułku specjalnym komandosów w Lublińcu, obserwowałem w telewizji uroczyste przyjęcie Polski do struktur Sojuszu Północnoatlantyckiego – pisze Tomasz Burzyński w „Teologii Politycznej co Tydzień”: „Co my (w) NATO?".
Był 12 marca 1999 roku.
Dzień po moich dwudziestych siódmych urodzinach, jako młody porucznik służący w ówczesnym 1 pułku specjalnym komandosów w Lublińcu, obserwowałem w telewizji uroczyste przyjęcie Polski do struktur Sojuszu Północnoatlantyckiego.
Po trzech latach partnerstwa w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego Polska w 1999 roku została pełnoprawnym członkiem NATO. Pamiętam, jak ja i moi koledzy, zastanawialiśmy się, co ten fakt zmieni w naszej jednostce i jaka będzie ta nowa przyszłość Wojska Polskiego w strukturach sojuszu NATO.
Przez dwadzieścia pięć lat okazało się, że po wielkich zmianach, które nastąpiły w naszej armii, Polska stała się jednym z silniejszych filarów Paktu. Wykorzystaliśmy ten czas dwudziestu pięciu lat bycia pełnoprawnym członkiem sojuszu, by poziom wyszkolenia oraz potencjał naszej armii nie odbiegał od pozostałych państw członkowskich, a jednocześnie by nasz kraj stał się państwem bezpiecznym i stabilnym, szczególnie, gdy weźmiemy pod uwagę położenie geopolityczne, jakie zajmuje Polska.
Polska armia odgrywa istotną rolę w strukturze NATO, wspierając sojusznicze cele dotyczące bezpieczeństwa i stabilności na obszarze euroatlantyckim, szczególnie na wschodniej flance NATO. W ciągu ćwierćwiecza wspierała swoim potencjałem militarnym nie tylko kraje z nami sąsiadujące, ale jako pełnoprawny członek sojuszu uczestniczyła również w ponad trzynastu misjach oraz operacjach sojuszniczych w Europie oraz na innych kontynentach naszego globu.
Polska aktywnie bierze udział we wszystkich działaniach sojuszu, znacząco angażując się w utrzymanie bezpieczeństwa na obszarze europejskim i nie tylko. Armia Polska z modernizowanym i nowoczesnym sprzętem oraz dobrze wyszkolonym personelem jest integralną częścią NATO, przyczyniając się do ciągłego wzmacniania potencjału militarnego sojuszu.
Podkreślić należy fakt, że w ramach sojuszu, Polska armia wyspecjalizowała się się m.in. w działaniach sił specjalnych. Ogromny trud polskich żołnierzy wywodzący się z jednostek specjalnych JWK, GROM, FORMOZA, AGAT czy też NIL-u, zaowocował estymą i uznaniem – uznawane są za jedne z najlepszych w sojuszu oraz na świecie. Na tym przykładzie można zaobserwować rozwój polskiej armii oraz jej potencjału osobowego i sprzętowego. Dziś to nie my pobieramy nauki u „innych”, lecz sami szkolimy jednostki specjalne państw sojuszu, których kadencja w pakcie jest dłuższa niż nasza. Pokazuje to zaangażowanie Polski w działania w ramach sojuszu oraz zaufanie, jakie zdobyliśmy wśród sojuszników, podczas realizacji wspólnych przedsięwzięć we wskazanym obszarze. Ponadto nasi oficerowie i podoficerowie aktywnie służą w strukturach dowodzenia Paktu Północnoatlantyckiego oraz zajmują wysokie stanowiska w międzynarodowych instytucjach i jednostkach wchodzących w jego struktury.
Polska armia manifestuje sojuszniczą solidarność poprzez udział w wielu operacjach i misjach NATO. Polskie kontyngenty biorą udział w operacjach obronnych, pokojowych oraz wsparcia stabilizacyjnego, pomagają regionom dotkniętym konfliktami i kryzysami. Polska, jako jeden z pierwszych krajów, zadeklarował swoje wsparcie po 11 września 2001 roku Stanom Zjednoczonym. Udział naszych Sił Zbrojnych w misjach w Iraku czy też w Afganistanie został okupiony wielka daniną krwi naszych żołnierzy oraz ogromnym zaangażowaniem militarnym w realizacje misji zagranicznych wszystkich Rodzajów Sił Zbrojnych wchodzących w skład Wojsk Polskiego.
W kontekście zwiększonej aktywności Rosji w regionie wschodnim, Polska odgrywa kluczową rolę w wzmocnieniu wschodniej flanki NATO. Nasz wkład w bezpieczeństwo na wschodnich rubieżach sojuszu szczególnie doceniany jest przez państwa bałtyckie oraz pozostałych sojuszników sojuszu.
Rozmieszczenie sojuszniczych sił, w tym amerykańskich, na terytorium Polski przyczynia się do zwiększenia odporności sojuszu na potencjalne zagrożenia ze wschodu. Jednocześnie poprzez wspólne ćwiczenia oraz szkolenia z sojusznikami stacjonującymi na terenie naszego kraju, polska armia zwiększa swój poziom kompatybilności z pozostałymi armiami paktu NATO. Wpływa to także na zwiększenie zaufania sojuszników co do poziomu wyszkolenia i zaangażowania Polskich Sił Zbrojnych. Międzynarodowe ćwiczenia i szkolenia umożliwiają też doskonalenie współpracy oraz zwiększenie interoperacyjności miedzy armiami paktu.
Polska kontynuuje wysiłki w zakresie modernizacji swoich sił zbrojnych, co jest zgodne z postulatami NATO dotyczącymi zwiększenia zdolności obronnych. Inwestycje w nowoczesny sprzęt wojskowy oraz rozwój umiejętności operacyjnych, umożliwiają Polsce efektywne współdziałanie z innymi państwami członkowskimi. Podkreślić należy fakt, że nasz kraj inwestuje ogromne środki finansowe z budżetu państwa w bezpieczeństwo naszego kraju, wzmacniając tym samym potencjał militarny NATO. Budżet w 2024 roku określony został na poziomie 118,14 mld zł, co stanowi 3,1 proc. przewidywanego PKB, a uwzględniając Fundusz Wsparcia Sił Zbrojnych, wydatki obronne osiągnąć mają blisko 159 mld zł – 4,2 proc. PKB.
Nie bez znaczenia jest również aktywne uczestnictwo Polski w działaniach NATO w obszarze cyberbezpieczeństwa, zwłaszcza w obliczu dynamicznie rozwijających się zagrożeń cybernetycznych. Innowacje technologiczne oraz rozwój zdolności cybernetycznych stanowią priorytetowe obszary, w których wdrażamy środki i siły, mające na celu zwiększenie odporności sojuszu na ataki elektroniczne.
Polska, będąc liderem wśród państw środkowoeuropejskich, pełni także rolę „mostu” między wschodem a zachodem. Aktywnie uczestniczy w inicjatywach współpracy regionalnej, promując stabilność na obszarze Europy Środkowej
i Wschodniej.
Integracja polskiej armii z siłami sojuszniczymi NATO jest kluczowym elementem skutecznego funkcjonowania całego sojuszu i zwiększenia bezpieczeństwa naszego państwa oraz jego obywateli. Cieszy fakt, że poziom zaufania i poparcie dotyczące członkostwa Polski w pakcie NATO jest jednym z najwyższych wśród mieszkańców krajów będących jego członkami.
Rola Polski w NATO jest ważna i istotna zarówno pod względem strategicznym, jak i operacyjnym. Jej zaangażowanie w różnorodne misje sojusznicze, inwestycje w nowoczesne technologie obronne oraz współpraca regionalna przyczyniają się do wzmocnienia bezpieczeństwa na obszarze europejskim. Tym samym Polska armia stanowi nieodłączny element wspólnoty obronnej NATO, wspierając sojusz w jego dążeniach do utrzymania pokoju i stabilności.
ppłk (r) Tomasz Burzyński (Były Oficer JWK)
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury