Przewodnik po filozofii średniowiecznej. Od św. Augustyna do Joachima z Fiore
jest pierwszą częścią cyklu poświęconego dziejom myśli średniowiecznej.
Przewodnik po filozofii średniowiecznej. Od św. Augustyna do Joachima z Fiore jest pierwszą częścią cyklu poświęconego dziejom myśli średniowiecznej.
Przewodnik po filozofii średniowiecznej. Od św. Augustyna do Joachima z Fiore
red. Agnieszka Kijewska
wydawca: WAM
ilość stron: 408
Wprowadzenie
Agnieszka Kijewska
Przewodnik po filozofii średniowiecznej. Od św. Augustyna do Joachima z Fiore jest pierwszą częścią cyklu poświęconego dziejom myśli średniowiecznej. Wydaje się, że omawiany w tym tomie okres stanowi pewną dającą się wyodrębnić całość. Rozpoczyna się omówieniem myśli św. Augustyna, który jest wprawdzie reprezentantem filozofii starożytności chrześcijańskiej, niemniej jego wpływ na myśl wieków średnich był ogromny i z tego względu nie można było go pominąć. Z kolei dokonania Boecjusza, zaprezentowane w kolejnym rozdziale, stanowiły swoisty pomost pomiędzy myślą starożytną a średniowieczną, choć niewątpliwie nie należy traktować Boecjusza jedynie jako przekaziciela dokonań starożytnych średniowieczu. Chronologicznie jednak Boecjusz stoi na granicy tych dwóch epok. Niejednokrotnie data jego śmierci, rok 525, uważana jest za datę kończącą okres starożytności, tym bardziej że jest ona zbliżona do tej, którą najczęściej podaje się jako datę zamykającą okres starożytności pogańskiej: chodzi o rok 529, w którym cesarz Justynian zamknął Akademię Platońską w Atenach. Oczywiście wszelkie proponowane datowania mają charakter umowny, wskazują jedynie na pewne wydarzenia, które miały wpływ na intelektualny kształt danej epoki, a nie na moment rzeczywistego „przejścia” pomiędzy poszczególnymi okresami. Podobnie jest z 1200rokiem, kończącym wiek XII, który sam w sobie stanowi odrębną całość. W tym roku król Filip August nadał przywileje Uniwersytetowi Paryskiemu, co uważane jest za umowną datę jego powstania. Uniwersytety stały się wkrótce niezwykle doniosłą instytucjonalną formą rozwoju życia naukowego i dominującą formą kształcenia w wiekach następnych.