Zyskał uznanie jako twórca bardzo ekspresyjnych grafik zarazem jednak oszczędnych w stosowanych środkach. Malarstwo Jacka Hajnosa OP łączy jedno – intensywna gra z kolorem i fakturą. Artysta w swojej pracy nie unika eksperymentów z formą, co czyni jego malarstwo bardzo dynamicznym i pełnym energii
Jacek Hajnos OP, koniecznie należy dodać: dominikanin, jest absolwentem wydziału grafiki krakowskiej ASP. Od samego początku zyskał uznanie jako twórca bardzo ekspresyjnych grafik zarazem jednak oszczędnych w stosowanych środkach.
„Homelles Alek” (2014); technique: ink, black marker; size 70x70cm;
Jacek Hajnos, „Homeless Marek” (2013); technique: pen; size 55x81cm
I chociaż od czasu odkrycia powołania zakonnego, dominuje w twórczości Hajnosa OP tematyka religijna to pozostał wierny swej stylistyce rozedrganej cienkiej kreski kontrastującej z dużymi czarnymi plamami. W jego interesujących ilustracjach-portretach z publikacji „Różnica” ukazujących bezdomnych, widzimy zmiękczenie obrazu, to jednak jego styl pozostał na tyle niezmieniony, że nie mamy wątpliwości, kto jest ich autorem.
Jacek Hajnos OP, „bł. Julia Rodzińska OP” (2024); technique: oil paints on board; size 50x34cm;
Malarstwo Jacka Hajnosa jest zróżnicowane pod względem formalnym, ale łączy je jedno – intensywna gra z kolorem i fakturą. Artysta w swojej pracy nie unika eksperymentów z formą, co czyni jego malarstwo bardzo dynamicznym i pełnym energii. Jego prace cechuje również prosta, chociaż bynajmniej niebanalna, kompozycja, co sprawia, że wiele z nich wywołuje u widza silne wrażenie bez konieczności przedstawiania nadmiaru detali.
Malarstwo Hajnosa nie jest jednostajne, ale jego obrazy zawsze wydają się być wyrazem głębokich przemyśleń artysty na temat człowieka, natury i ich wzajemnych relacji. Z jednej strony w jego pracach można dostrzec odniesienia do symboliki i religii, z drugiej – wyraźnie obecne są również wątki egzystencjalne. Artysta nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak samotność, lęk czy śmierć. W obrazach Hajnosa bardzo silnie odczuwalne jest dążenie do wyrażenia emocji i refleksji dotyczących istnienia i sensu życia.
Artysta w pełni zdaje sobie sprawę z siły oddziaływania koloru na odbiorcę. Często wykorzystuje kontrasty między ciepłymi a zimnymi tonami, które potęgują poczucie emocjonalnego zaangażowania. W jego pracach widoczne są także subtelne przejścia tonalne, które nadają dziełom głębię i sprawiają, że stają się one pełne subtelnych przekształceń.
Juliusz Gałkowski