Gabriela Dzierżanowska: Działania pomocowe Fundacji Świętego Mikołaja

W encyklice Pacem in terris papież Jan XXIII zwraca uwagę na to, że pokój, którego tak gorąco pragniemy, może być budowany tylko na fundamentalnym uszanowaniu godności każdego człowieka, na uszanowaniu praw i obowiązków niezbywalnie wynikających z bycia osobą. Rozpoznanie tej godności staje się podstawą do kształtowania relacji społecznych, a także relacji między państwami.

Zdaniem papieża każda osoba ma prawo do życia i to do życia godnego — w tym do korzystania z wartości moralnych i kulturalnych, a także do poszukiwania prawdy poprzez zdobywanie odpowiadającego zdolnościom wykształcenia oraz do działania na rzecz dobra wspólnego poprzez rzetelną pracę. Papież zauważa, że:

Ponieważ ludzie mają naturalną skłonność do zrzeszania się, powinni ze sobą współżyć i starać się wzajemnie o dobro innych. (…) Z tego również wynika, że każdy musi wielkodusznie starać się przyczynić do wytworzenia takich stosunków społecznych, aby prawa i obowiązki były coraz staranniej i coraz skuteczniej realizowane.

Jan XXIII podkreśla, że uchodźcy nie tracą swojej godności, a pomagając im, przyczyniamy się do dobra wspólnego.

Współdziałanie w dążeniu do rozwoju i do budowania wspólnoty — te wartości przyświecają tworzeniu Przystani Świętego Mikołaja, działaniom świetlicy w Iwano-Frankiwsku oraz Uniwersytetowi Dziecięcemu w Aleppo. W objętej wojną Ukrainie, na terenie zniszczonej wojną Syrii i w Polsce, gdzie znalazło swój nowy dom wielu uchodźców z Ukrainy potrzebne są inicjatywy pomagające w rozwoju każdej osoby, w dostrzeganiu unikatowości talentów każdego człowieka. Co konkretnie robi Fundacja Świętego Mikołaja?

Prowadzimy Przystanie Świętego Mikołaja w całej Polsce, w małych miejscowościach i dużych miastach — wszędzie tam, gdzie jest taka potrzeba. Przystanie to miejsca, które ratują życie – młodzi ludzie doświadczeni traumą wojny otrzymują w nich niezbędną pomoc psychologiczną. Przystanie to także miejsca, w których dzieci i młodzież z Ukrainy mogą znaleźć bezpieczną przestrzeń do rozwoju i budowania relacji z innymi. Dzięki darmowym zajęciom najmłodsi uchodźcy mają możliwość rozwijania swoich talentów, uczenia się nowych rzeczy, tworzenia więzi, także przez integrację z dziećmi i młodzieżą z Polski. W tych miejscach, rozsianych po całej Polski, swoje miejsca pracy znajdują także osoby z Ukrainy, które dzięki temu mogą dzielić się swoimi kompetencjami i talentami, a przez to przyczyniać się do wzrostu dobra wspólnego.

Prowadzimy także świetlicę w Iwano-Frankiwsku. Świetlica ta kontynuuje tradycje zbombardowanej świetlicy z Mariupola i zapewnia opiekę, miejsce bezpiecznej zabawy, pomoc psychologiczną oraz możliwość korzystania z zajęć rozwijających talenty. Świetlica jest nie tylko miejscem, w którym można się spotkać, otrzymać pomoc, czy uczestniczyć w ciekawych zajęciach, ale przede wszystkim jest przestrzenią przywracającą nadzieję i kierującą ku przyszłości.

Koordynujemy prace Uniwersytetu Dziecięcego w Aleppo. Dzieci i młodzież, które przez ostatnie lata wojny, zniszczeń i kataklizmów miały ograniczony dostęp do edukacji mogą korzystać z interesujących zajęć i kształcić się na jednej ze ścieżek edukacyjnych: medycznej, inżynierskiej, medialnej, naukowej lub programistycznej. Dzieci bardzo chętnie uczestniczą w zajęciach, są zaangażowane i pełne zapału. Na Uniwersytecie Dziecięcym spotykają się młodzi ludzie o różnych religiach, jest to miejsce otwarte i przyjazne dla każdego.

Patrząc na wojny rozdzierające świat możemy załamywać ręce lub pogrążać się w rozpaczy, ale mamy tez możliwość podejmować działanie i brać odpowiedzialność za to, co jest możliwe do zrobienia.

Gabriela Dzierżanowska

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

MW