Nakładem Wydawnictwa JEDNOŚĆ ukazała się książka „Czym jest człowiek? Zarys antropologii biblijnej”. W zamiarze Papieskiej Komisji Biblijnej jest to wierna interpretacja Pisma Świętego w zakresie antropologii. Stanowi nowość zarówno pod względem treści, jak i formy wykładu.
Tytuł: Czym jest człowiek? Zarys antropologii biblijnej
Autor: Papieska Komisja Biblijna
Tłumacz: ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk
Wydawca: Wydawnictwo JEDNOŚĆ
ISBN: 978-83-8144-350-0
Oprawa: twarda z obwolutą
Rok wydania: 2020
Liczba stron: 306
Opis wydawcy:
Prezentowany Dokument to w zamiarze Papieskiej Komisji Biblijnej wierna interpretacja Pisma Świętego w zakresie antropologii. Stanowi nowość zarówno pod względem treści, jak i formy wykładu. Różne zagadnienia – w większości rozwijane w wielu publikacjach – są tutaj zharmonizowane i tworzą koherentną całość. Zasadza się ona na oryginalnym planie, zaczerpniętym z założycielskiego opowiadania Księgi Rodzaju 2–3 (zintegrowanego z innymi opowiadaniami o początkach człowieka), ponieważ te stronice Pisma są uważane za fundamentalne zarówno przez księgi nowotestamentowe, jak i przez tradycję dogmatyczną Kościoła. W tych początkowych rozdziałach natchniony autor szkicuje w idealny sposób konstytutywne cechy osoby ludzkiej, od samego początku umieszczonej wewnątrz dynamicznego procesu, gdzie człowiek jako stworzenie przyjmuje rolę decydującą o przyszłości. Jest to widziane przez pryzmat aktywnej i miłującej obecności Boga, bez którego nie można zrozumieć ani natury człowieka, ani sensu jego dziejów.
Każdy ważny element zarysowany w opowiadaniu Rdz 2–3 został rozwinięty poprzez odniesienia do wszystkich ksiąg biblijnych: różne tradycje Starego Testamentu (w Pięcioksięgu, pismach sapiencjalnych, w zbiorach prorockich) i tradycje Nowego Testamentu (w Ewangeliach oraz w listach apostolskich) wnoszą swój oryginalny wkład w ukształtowanie obrazu człowieka w jego złożoności, który jawi się jako misterium do dalszych dociekań. Dokument ten ma zatem ułatwić dostrzeżenie piękna istoty ludzkiej – dzieła Boga, a także wielkiego bogactwa Bożego objawienia dotyczącego człowieka. Wykładowcy wydziałów teologii, jak również studenci i katecheci, otrzymują tym samym cenną pomoc, która prowadzi do całościowego widzenia i rozumienia planu Bożego, rozpoczętego aktem stworzenia, a realizowanego na przestrzeni wieków aż do momentu wypełnienia w Chrystusie – nowym Człowieku. Zgromadzone tu refleksje z pewnością będą też inspirującym materiałem do studiów dla osób interesujących się antropologią biblijną.
Z języka włoskiego przełożył ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk.
O tłumaczu:
Ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk – (ur. 1955) polski biblista, kapłan diecezji kieleckiej, profesor Wydziału Teologii KUL, od 2009 r. członek Papieskiej Komisji Biblijnej.
Fragment z książki:
Pismo Święte jest słowem Bożym, jest proroctwem, którego należy słuchać i okazać mu posłuszeństwo. Oznacza to, że nie można niczego „dodać”, ani też niczego „odjąć” z tego wszystkiego, co zostało objawione (Pwt 4,2; 13,1; Jr 26,2; Ap 22,18-19). Ponadto należy tekst święty interpretować w tym samym duchu, w którym został napisany (Dei verbum, nr 12). Interpretacja jest, a raczej powinna być, aktem posłuszeństwa. Zatem posłuszeństwo względem tego, co autor chciał zakomunikować, implikuje, że potrafi się rozróżnić między tym, co jest integralną częścią Objawienia a tym, co jest wyrażeniem doraźnym, związanym z mentalnością i zwyczajami określonej epoki historycznej. Dosyć łatwo uznać, że przepisy rytualne, z racji swej natury symbolicznej, podlegają zmianom już wewnątrz samej tradycji biblijnej, należy więc wydobywać z nich to, co miały symbolizować, a nie rozumieć ich w sposób literalny i dosłowny. To samo można powiedzieć o normach prawnych, zwłaszcza w zakresie przepisów karnych, które podlegały wielu korektom na przestrzeni wieków – aż do naszych dni. Nowy Testament wnosi w tych sprawach wyraźnie innowacyjny wkład, stanowiący dla chrześcijan normatywny punkt odniesienia.
Znacznie trudniejszy jest proces owego rozróżniania między tym, co pochodzi z Objawienia a tym, co jest historycznie uwarunkowane, w odniesieniu do pojęć natury antropologicznej, które nie korespondują z tym, co nauki empiryczne stopniowo odkrywały i ujmowały w formie teorii. W podobnych kwestiach należy być bardzo uważnym na polu posłuszeństwa względem tego, co tekst biblijny zamierza rzeczywiście promować w owych „uwarunkowaniach” historycznych i kulturowych, w których są zakorzenione jego stwierdzenia. W tym wymagającym procesie interpretacji jesteśmy rzecz jasna prowadzeni przez Ducha, działającego za pośrednictwem tradycji ewangelicznej i apostolskiej, przez sensus fidei Kościoła oraz wiarygodną mądrość teologów, wiernych wobec tego, co dyktuje tekst biblijny (al dettato del testo biblico).