Bronisław Wildstein odznaczony Orderem Orła Białego

"Trudno sobie wyobrazić większą nagrodę. Ale jednocześnie nagrodę tę traktujemy jako zobowiązanie" - mówił Bronisław Wildstein podczas ceremonii odznaczenia Orderem Orła Białego


"Trudno sobie wyobrazić większą nagrodę. Ale jednocześnie nagrodę tę traktujemy jako zobowiązanie" - mówił Bronisław Wildstein podczas ceremonii odznaczenia Orderem Orła Białego

Bronisław Wildstein został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Orderem Orła Białego za zasługi dla Polski i osiągnięcia w działalności publicznej i pracy dziennikarskiej.

W latach 70. i 80. Wildstein był zaangażowany w działalność opozycyjną: współpracował z KOR, a także współtworzył NZS w Krakowie. W latach 80. we Francji był m.in. redaktorem miesięcznika „Kontakt” i korespondentem Radia Wolna Europa.

Od początku 2013 do września 2014 roku, był prezesem i redaktorem naczelnym Telewizji Republika. W latach 2005-2007 - był prezesem Telewizji Polskiej S.A.  Przez długi czas związany z dziennikiem „Rzeczpospolita”, a w latach 2011-2012 również z tygodnikiem „Uważam Rze”.

Jako dziennikarz i publicysta pracował również m.in. w „Życiu Warszawy” (w latach 1994-1996), „Życiu” i „Wprost”, prowadził programy w TV Puls i TVP1. Jego teksty ukazywały się także w "Teologii Politycznej".

Jest autorem m.in. powieści: "Mistrz", "Dolina nicości", "Czas niedokonany", "Ukryty", a także m.in. książek eseistycznych: "Długi cień PRL-u, czyli dekomunizacja której nie było", "Moje boje z III RP i nie tylko" oraz ostatnio opublikowanej książki "Cienie moich czasów".

W czasie uroczystości Bronisław Wildstein mówił m.i.n:

Przypadł mi w udziale podwójny zaszczyt. Nie tylko zostałem odznaczony orderem Orła Białego, ale też mam możliwość wygłosić podziękowanie w imieniu wszystkich odznaczonych Pan prezydent już powiedział jak różnymi osobowościami, postaciami są dzisiejsi odznaczeni. Jest coś co łączy tak rożnie nasze działania. Jest to świadomość, perspektywa, ze nasze indywidualne poczynania odnajdują się w horyzoncie czegoś co nazywamy dobrem wspólnym i dzięki temu uzyskują dodatkowy sens i znaczenie. Jako ludzie jesteśmy członkami wspólnot. W tym największej do jakiej należymy, z którą utrzymujemy tożsamość - to narodowa wspólnota polska, wspólnota losu, która pozwala nam przekroczyć naszą doraźną, indywidualną tożsamość. Skoro ta wspólnota odznacza nas swoim najważniejszym odznaczeniem, to trudno sobie wyobrazić większą nagrodę. Ale jednocześnie nagrodę tę traktujemy jako zobowiązanie. Nasze doświadczenie podsuwa nam dość oczywistą prawdę, że nie ma momentu w życiu człowieka, w którym jest zabezpieczony przed zła decyzją. Ale świadomość, że działamy dla dobra szerszej zbiorowości i ograniczenia swojej roli pozwala te zagrożenia zminimalizować - cytat za portalem wpolityce.pl

Odznaczonemu serdecznie gratulujemy!