Na uroczystości żałobne żony króla Augusta II Mocnego zamówiono kantatę u Jana Sebastiana Bacha. To ta kantata unieśmiertelniła królową
Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna (Bayreucka), żona naszego króla Augusta II Mocnego, matka Augusta III, niekoronowana królowa Polski, jest bohaterką płyty nagranej przez zespół Ricercar Consort pod dyrekcją Philippe Pierlota pt. Tombeau de Sa Majesté la Reine de Pologne - pisze Antonina Karpowicz-Zbińkowska w felietonie z cyklu Perły Muzyki Dawnej
Tak jej śmierć opisuje Albert Schweitzer (teolog luterański i muzykolog) w biografii Bacha:
„Gdy 7 września 1727 roku zmarła elektorowa Chrystiana Eberhardyna, cała Saksonia okryła się żałobą – nie tylko zarządzoną przez dwór czteromiesięczną żałoba narodową, ale żałobą szczerego serca. Odkąd małżonek jej w roku 1697 przeszedł na katolicyzm, aby zostać królem Polski, królowa pędziła życie z dala od niego, w cichym odosobnieniu. Naród czcił ową cierpiętnicę niemal jak świętą.”
Warto wiedzieć, że Krystyna Eberhardyna nie została koronowana na królową Polski, bo nie chciała przejść na katolicyzm, została bowiem wychowana na gorliwą luterankę. Mimo tego tytuł królowej Polski zachowała do końca życia.
Na uroczystości żałobne zamówiono kantatę u Jana Sebastiana Bacha, tak właśnie powstała kantata Laß, Fürstin, laß noch einen Strahl, zwana także Die Trauerode. Można powiedzieć, że to ta kantata unieśmiertelniła królową, zawsze już będzie się ją wspominać dzięki temu dziełu Bacha.
Proszę zwłaszcza zwrócić uwagę na zachwycającą arię tenorową Der Ewigkeit saphirnes Haus, gdzie skomplikowany duet arabesek tworzą ze sobą tenor i flet.
Antonina Karpowicz-Zbińkowska
