Teologia Polityczna
Scheffler był osobą wszechstronnie wykształconą. Otrzymał tytuł doktora filozofii i medycyny. Pracował jako osobisty lekarz księcia Sylviusa Nimroda von Württemberg w Oleśnicy. Jego twórczość przekładał i popularyzował w okresie romantyzmu Adam Mickiewicz, niezwykle ceniący jego religijne miniatury zebrane w tomie Cherubinowy wędrowiec.
Święta uciecha duszy albo Duchowe pieśni pasterskie
Angelus Silesius
wydawca: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
ilość stron: 432
Przedmowa
Mistyczna poezja Johannesa Schefflera (Anioła Ślązaka, 1624–1677) należy do niezwykle bogatego nurtu religijnej liryki barokowej, rozwijającego temat przynależności człowieka do sfery sacrum i świętości. Wrocławski poeta przypomina w swych wierszowanych medytacjach o zdobywaniu wiedzy na temat Bożego makrokosmosu. Wyposaża on swego bohatera w zdolności przenikania ziemi i sensorium Chrystusa, nadnaturalną świadomość jedności ciała i wiecznego ducha oraz w zmysł widzenia rzeczy świadczących o związku tego, co widzialne i niewidzialne. Scheffler był osobą wszechstronnie wykształconą. Otrzymał tytuł doktora filozofii i medycyny. Pracował jako osobisty lekarz księcia Sylviusa Nimroda von Württemberg w Oleśnicy. Jego twórczość przekładał i popularyzował w okresie romantyzmu Adam Mickiewicz, niezwykle ceniący jego religijne miniatury zebrane w tomie Cherubinowy wędrowiec.
Święta uciecha duszy (1657) to cykl wierszy religijnych o odzyskiwaniu i poznawaniu świętości przez człowieka, przewodnik po drogach wiodących do jasności oraz wielka księga naśladowania Jezusa. Wzrok wewnętrzny prowadzi bohatera lirycznych wyznań do stanu Chrystusowego raju, prawdziwej miłości i trwałego domu dla Duszy.
przeczytaj cały wstęp, spis treści i dwie pieśni Anioła Ślązaka