W Śródmieściu zaczyna działać Harcerska Poczta Polowa. W nocy z 5 na 6 sierpnia izolowany dotychczas Mokotów odzyskuje łączność ze Śródmieściem.
Kanałami ze Śródmieścia przedostaje się na Mokotów komendantka składnicy meldunkowej w Al. Jerozolimskich, Elżbieta Ostrowska „Ela”. O godz. 6.00 rusza natarcie oddziałów gen. Reinefahrta na cmentarze. Niemcy wypierają z nich Powstańców, ale wkrótce oddziały ze zgrupowania „Radosław” odbijają cmentarze Ewangelicki i Kalwiński. Gen. Tadeusz Komorowski „Bór” podejmuje decyzję o ewakuacji Komendy Głównej AK i Delegatury z dotychczasowej siedziby w fabryce Kamlera na Woli w kierunku Starego Miasta. Nowa kwatera Komendy Głównej mieści się teraz w szkole przy ul. Barokowej 6. Oddziały Dirlewangera, równocześnie z uderzeniem na Wolę, przystępują do natarcia wzdłuż linii Chłodna – Elektoralna, w kierunku Żelaznej Bramy. Po południu niemiecka odsiecz przebija się do Ogrodu Saskiego. Łączy się z grupą gen. Stahela, od początku Powstania odciętą w pałacu Brühla. Wobec braku broni i amunicji XI zgrupowanie kpt. Gustawa Billewicza „Sosny” wycofuje się z rejonu browarów przy Grzybowskiej do gmachu Sądów na Lesznie. Stąd w następnych dniach przechodzi na Stare Miasto. Do Śródmieścia, po ciężkich walkach, wycofują się z Woli oddziały pod dowództwem kpt. Wacława Stykowskiego „Hala”. Obsadzają m.in. zabudowania browaru Haberbuscha i Schielego przy ul. Ceglanej. Dzięki dużym zapasom jęczmienia magazyny browaru stają się olbrzymim spichlerzem dla Powstańców i ludności głodującej Warszawy. Utrwala się podział walczącego miasta na trzy części: Grupa Północ obejmuje rejon cmentarzy, Stare Miasto, Żoliborz i Kampinos; Śródmieście jest połączone z Powiślem i Czerniakowem; Grupa Południe obejmuje Mokotów wraz z Sadybą oraz Lasy Kabackie i Chojnowskie. Na Powiślu załoga Elektrowni nieprzerwanie wytwarza prąd dla walczącego miasta, a jednocześnie broni pozycji na Wybrzeżu Kościuszkowskim. W Śródmieściu zaczyna działać Harcerska Poczta Polowa, którą kieruje ppor. hm. Przemysław Górecki „Kuropatwa”. Na terenie warsztatów naprawczych taboru kolejowego w Pruszkowie Niemcy zakładają obóz przejściowy dla ludności cywilnej, ewakuowanej ze stolicy – „Dulag 121”. Ogółem przejdzie przezeń ponad pół miliona warszawiaków, ewakuowanych z walczącej stolicy.
1944.pl